5 Оларны терен денъиз ютты; олар таш дайын сув тюбюне кеттилер.
Сен оларнынъ огюнде денъизни ярдынъ, ве олар денъизнинъ ортасындан къуру ерден кечип кеттилер. Оларны къувалагъанларны исе Сен, кучьлю сувларгъа таш батыргъанынъ киби, теренликке батырдынъ.
чюнки Алланынъ эмирлерине къаршылыкъ косьтердилер, Юдже Алланынъ ирадесине хор бакътылар.
Сув арткъа къайтып, исраиллилернинъ артларындан денъизге кирген бутюн фыравун ордусынынъ арабаларыны ве атлыларны къапатты. Олардан бири сагъ къалмады.
Сен нефесинънен уфюрдинъ, ве оларны денъиз къаплады, олар терен сувлар ичине къуршун дайын далдылар.
Олар къоркъу ве дешет тюбюнде къалсынлар! РАББИ! Сенинъ халкъынъ кечкендже, Озюнъе айырып алгъан халкъынъ кечкендже, олар къолунънынъ къудретинден таш дайын тильсиз олурлар.
Буюк теренликлер олмаздан эвель, сув чокъракълары даа олмагъан вакъытта догъдым мен.
Энди исе денъизнинъ теренлигинде дарма-дагъын олдынъ, малларынъ ве сенинъ аранъдаки эписи адамлар денъизнинъ тюбюне батты.
Балыкънынъ ичинден РАББИ-Таалясына дува этип,
О, кене бизлерни аджыйджакъ ве къабаатларымызны багъышлайджакъ. Сен бутюн гуналарымызны терен денъизге батыраджакъсынъ,
Ким исе Манъа инангъан бу кучюклерден бирисини ёлдан урса, онынъ бойнуна эшек айландыргъан дегирмен ташыны асып денъизнинъ чукъур еринде богъсалар, о ичюн яхшыджа олур эди.
Сонъ кучьлю бир мелек дегирмен ташына ошагъан буюк ташны котерип, денъизге атты ве бойле деди: – Буюк шеэр Вавилон бойле кучьнен атыладжакъ! Энди о асла олмайджакъ.