3 РАББИ – аскердир! Онынъ Ады – РАББИ!
РАББИ хайырлы ве догърудыр, О, гунакярларгъа ёл косьтере.
Шунынъ ичюн ер юзю тепренсе биле, дагълар денъизлернинъ багърына барып тюшсе де, биз къоркъмамыз.
Сизинъ еринъизге РАББИ дженк этеджек, сиз исе тынч олунъыз, – деди.
Оларнынъ арабаларындан копчеклерни алды да, арабалары зорнен кете башладылар. Мысырлылар: – Исраиллилерден къачайыкъ. Оларнынъ ерине бизге къаршы РАББИ дженк эте, – дедилер.
Муса Аллагъа: – Мына мен Исраиль огъулларына келип: «Сизге мени бабаларынъызнынъ Алласы ёллады», – деп айтарым. Олар исе менден: «Онынъ Ады недир?» – деп сорасалар, мен оларгъа не айтайым? – деди.
– Мен – бу Мендирим, – деди Алла Мусагъа. – Исраиль огъулларына бойле деп айт: «Мени сизге “Мен Барым” деп адландырылгъан ёллады».
Алла Мусагъа даа бойле деди: – Исраиль огъулларына айт: Мени сизге РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы ёллады. Бу – эбедиен Меним Адым. Мени несильден несильге бойле деп акъылларында тутарлар, – айт.
Батыр киби, РАББИ чыкъаджакъ, дженкчи киби, ачувгъа толаджакъ. Гудюрди киби, гъазап толу олып, къычыраджакъ, душманларыны енъеджек.
Мен – РАББИм; Адым будыр. Ич кимсеге шуретимни, путларгъа шанымны бермейджегим.
– Ер юзюни яраткъан РАББИ, оны ерлештирип къавийлештирген, Ады РАББИ олгъан, бойле дей:
