Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Чыкъыш 15:26 - Мукъаддес Китап

26 – Эгер сизлер РАББИ-Таалянъызнынъ айткъанларыны эшитсенъиз ве Онынъ козю алдында истегенини этсенъиз, эгер эмирлерине къулакъ ассанъыз ве эписи низамнамелерини кутьсенъиз, о заман Мен мысырлыларгъа ёллагъан хасталыкълардан бирини сизге ёлламам. Мен – РАББИм, сенинъ Тедавийлейиджинъим, – деди РАББИ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Чыкъыш 15:26
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Бу – олар Мени ташлап, сидонлыларнынъ алласы Ашторетке, Моав алласы Кемошкъа, Аммон огъулларынынъ алласы Милкъомгъа табынгъанлары, Меним ёлларымдан урулгъанлары, бабасы Давуткъа ошамайып, Меним низамнамелеримни ве къарарларымны тутмагъанлары ве Меним огюмде догъру ишлер япмагъанлары ичюндир.


Эгер Мен санъа буюргъан эписи шейлерни беджерсенъ, Меним ёлларымдан юрсенъ, къулум Давут япкъан киби, Меним низамнамелеримни ве эмирлеримни тутып, Меним огюмде догъру ишлер япсанъ, Мен сенинъ янынъда оладжагъым ве, къулум Давуткъа япкъаным киби, сенинъ сюляленъни де къавий этеджегим, санъа Исраильни береджегим.


Эль-Яса сув башына чыкъып, анда тузны септи ве: – РАББИ бойле дей: «Мен шимди бу сувларны темизледим. Эндиден сонъ бу сувдан не олюм, не де берекетсизлик олур», – деди.


– Артынъа къайт да, Хизкиягъа, халкъымнынъ укюмдарына, шойле айт: «РАББИ, Бабанъ Давутнынъ Алласы бойле дей: Мен сенинъ дуваларынъны эшиттим, козь яшларынъны корьдим. Мен сени тедавийледжегим. Учюнджи куню РАББИнинъ Сарайына кетеджексинъ.


Ёшия РАББИнинъ огюнде догъру ишлер япып яшады, бабасы Давутнынъ ёлларындан сагъгъа-солгъа бурулмайып юрди.


О, эм яралар, эм яраларны сарар. Урса биле, къоллары шифа берер.


Сарайынънынъ юкъары одаларыны кок къуббеси устюнде къургъансынъ, булутларны Озюнъе араба этип, ельнинъ къанатлары устюнде кезесинъ.


сынъырларынъ ичинде аманлыкъ бере, энъ яхшы богъдайнен сени тойдура.


Яры геджеде РАББИ Мысыр топрагъында олгъан эписи биринджи догъгъан балаларны, тахтында отургъан фыравуннынъ биринджи догъгъан баласындан башлап, зинданда отургъан эсирнинъ биринджи догъгъан баласынадже, ве айванларнынъ бутюн биринджи балаларыны ольдюрди.


Эгер сиз Меним айткъанларымны динълесенъиз ве васиетимни кутьсенъиз, эписи халкълардан Меним къысметим олурсынъыз. Бутюн ер – Менимкидир.


Сизлер исе – Меним руханийлернинъ падишалыгъым ве мукъаддес халкъым олурсынъыз». Исраиль огъулларына айтаджакъ сёзлеринъ будыр, – деди.


– Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым.


РАББИге, сизинъ Алланъызгъа хызмет этинъиз. О вакъыт О, сизинъ отьмегинъизни ве сувунъызны багъышлап, хасталыкъларны сизден узакълаштырыр.


Къулакъ асынъыз, яныма келинъиз; динъленъиз де, джанынъыз сагъ оладжакъ. Мен сизге эбедий васиет береджегим, Давуткъа берильген сёзлерни береджегим.


Арекетлерини корьдим, амма оларны яхшы этеджегим, ёл косьтереджегим, онынъ ве агълагъанларынынъ юреклерини аладжагъым,


Мысыр топрагъындан чыкъаргъан кунюмден башлап, бу куньгедже Мен деделеринъизни даима тенбиелей эдим, къайта-къайта: «Сесимни динъленъиз», – деп къандыра эдим.


Эгер сиз Мени динълесенъиз, – дей РАББИ, – раатлыкъ куню бу шеэрнинъ къапуларындан бир тюрлю юк ташымасанъыз, бир тюрлю иш этмесенъиз, эгер раатлыкъ кунюни мукъаддес куню сайсанъыз,


Мен санъа шифа берерим, яраларынъны яхшы этерим, – дей РАББИ. – Санъа «ред этильген, кимсе сорамагъан-арамагъан Сиондыр», – дей эдилер.


Лякин Мен бу шеэрге илядж ве шифа береджегим, оны яхшы этеджегим, оларгъа аманлыкъ ве акъикъат байлыгъыны ачаджагъым.


О заман исе оларгъа буны буюрдым: «Сесимни динъленъиз, ве Мен сизинъ Алланъыз олурым, сиз де Меним халкъым олурсынъыз. Сизде яхшылыкъ олсун деп, эр буюргъан ёлумдан юрюнъиз».


Гилад еринде мельэм ёкъмы, анда эким ёкъмы? Не ичюн халкъымнынъ ярасы яхшы олмады?


Эгер бирде-бир инсан инсафлы яшаса, адалетли ве акълы ишлер япса,


Мен Озюм Эфраимни юрмеге огреттим, оны къолларымда алып юрдим. Амма Мен оларгъа шифа бергенимден оларнынъ хаберлери олмады.


Беля вакътында олар Менден ярдым сорайджакъ ве: «Айдынъыз, РАББИмизге къайтайыкъ! О, хасталыкъ берди – О да тедавийлер, О, урды – О да яраларымызны сарар, – дейджек.


Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен сизни Мысыр топрагъындан алып чыкъардым, къуллукътан къуртардым, боюндырыгъынъызны парладым, сизге баш эгмейип кетмеге ёл бердим.


Низамнамелериме коре яшасанъыз, эмирлеримни тутсанъыз ве беджерсенъиз,


Муса къычырып, РАББИден ярдым сорады: – Эй, Алла! Ялварам, тедавийле оны!


Оны ашап-ичме. Сонъ санъа ве сенинъ эвлятларынъа яхшы олур. Бойле этип, РАББИнинъ козюнде догъру шейни япаджакъсынъ.


Мен санъа буюргъан эписи сёзлеримни динълеп тут. Алланъ олгъан РАББИнинъ козюнде яхшылыкъ ве догърулыкъ этсенъ, санъа ве сенинъ эвлятларынъа эбедиен яхшы олур.


Шунынъ ичюн Алланъ олгъан РАББИнинъ сесини динъле, Онынъ мен санъа бугунь буюргъан эмирлерини тут, Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде догърулыкъ япып яша.


РАББИ санъа мысырлы ишлеген яралар, шишиклер, чибанлар ве къашынты ёллайджакъ. Сен олардан тюзелип оламазсынъ.


Эгер бу китапта язылгъан бу Къануннынъ эписи сёзлерини тутып беджермесенъ ве Алланъ олгъан РАББИнинъ шуретли ве къоркъунчлы Адындан къоркъмасанъ,


РАББИ башынъа сен къоркъкъан эписи Мысыр хасталыкъларыны тюшюреджек, ве олар санъа япышаджакълар.


Энди корюнъиз: Керчектен де, Мен – Одыр! Менден гъайры алла ёкъ! Мен ольдюрем, Мен де яшайыш берем, Мен урам, Мен де тедавийлейим. Меним къолумдан кимсе къуртарып оламаз.


Муса бутюн Исраильни чагъырып: – Исраиль, мен бугунь сизге айтаджакъ низамнамелер ве къарарларны динъленъиз, огренинъиз ве оларны гъайретнен тутунъыз, – деди.


РАББИ сизден эписи хасталыкъларны узакълаштырыр. Сиз бильген дешетли Мысыр хасталыкъларынынъ ич бирини ёлламаз, оларны сизни кореджек козьлери олмагъан халкъларнынъ эписине ёллар.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ