Халкъ Аллагъа ве Мусагъа къаршы айтып башладылар: – Бизни Мысырдан не ичюн чыкъардынъыз? Бизге сахрада ольмек ичюнми? Мында не отьмек бар, не сув. Бу бир шейге кечмеген аштан да джанымыз безди.
Олар – мырылдагъан адамлар, ич бир шейден разы дегиллер, тек озь истеклерининъ артындан юрелер, агъызларындан къопай лафлар чыкъа, озь файдасы ичюн башкъаларына ялтакъланалар.