3 Фыравун исраиллилер акъкъында: «Олар бу ернинъ ёлуны шашыргъанлар. Оларны сахра къапаткъан», – деп айтар.
Я РАББИ, мени яман адамлардан къуртар, залым инсанлардан мени сакъла!
йылан киби, тиллерини къайрайлар, дудакъларынынъ ичинде къара йыланнынъ зеэри бар. Сэла
Я РАББИ, душманларым не къадар чокълашты! Чокълары манъа къаршы баш котерелер!
Бутюн падишалар Онъа бель букеджек, бутюн халкълар Онъа хызмет этеджек.
Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди. Исраиллилер ойле де яптылар.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Эвель заманлардан берли Мен къулларым Исраиль пейгъамберлери ярдымынен сенинъ акъкъынъда айта эдим. Олар о заманларда сени исраиллилерге къаршы ёллайджагъым акъкъында пейгъамберлик эте эдилер.
Сен Озь къудретинънен ве ираденънен эвельден бельгилеген ишлернинъ эписини беджердилер.
Сонъ, оларнынъ башларына чокъ беляларнен къазалар тюшкенинен, бу тюркю оларгъа къаршы шаатлыкъ олур, эвлятлары оны унутмайджакълар. Мен деделерине ант эткен топракъкъа оларны кирсетмезден эвель, оларнынъ бугуньки ниетлерини билем.
Шимшоннынъ шеэрге кельгенини Гъазанынъ сакинлерине айттылар. Олар шу ерни алкъагъа сарып, бутюн гедже шеэр къапусы янында беклеп отурдылар. Бутюн гедже сакъланып отурды ве: «Мына кунеш чыкъсын да, биз оны ольдюрирмиз!» – деп тюшюндилер.
Даа онынъ сакълангъан ерлерини тапынъыз ве манъа догъру хабер кетиринъиз. Сонъ мен сизлернен барарым. Эгер о, бу ерлерде олса, мен оны бутюн Ехуда аилелеринден къыдырып тапарым, – деди.
Давутнынъ Кеилагъа кельгени акъкъында Шаулгъа еткиздилер, ве Шаул: – Алла Давутны меним къолума теслим этти. О къапу-пенджереси къапалы олгъан шеэрге келип, озю-озюни къапады, – деди.