23 Мысырлылар оларнынъ пешинден къуваладылар ве артларындан фыравуннынъ эписи атлары, арабалары ве атлылары денъизнинъ ортасына кирдилер.
РАББИ: «Рамот-Гиладгъа кетсин де, анда эляк олсун деп, ким Ахавны къандыраджакъ?» – деди. Бириси бир шей деди, башкъасы башкъа шей деди.
Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм.
Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди. Исраиллилер ойле де яптылар.
Фыравуннынъ атлары арабаларынен ве атлыларынен берабер денъизге киргенде, РАББИ оларнынъ устюне денъиз сувларыны къайтарды. Исраиллилер исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер.
Душман деди ки: «Артларындан къувалап, артларына етерим, авны болерим. Оларнен джаным тояр; къылычымны чекерим; къолум оларны къырар».
Эр кеснинъ сонъу бирдир. Бу – ер юзюнде япылгъан ишлерининъ эписинде яманлыкътыр. Шунынъ ичюн инсан огъулларынынъ юреклери омюр девамында яманлыкъ ве акъылсызлыкъкъа тола, ве сонъ олар олип кетелер.