19 Юсуф: «Сизге Алла келир, ве сиз меним кемиклеримни мындан янынъызгъа алып чыкъынъыз», – деп, Исраиль огъулларыны емин эттиргени ичюн, Муса янына Юсуфнынъ кемиклерини алды.
Сонъ Исраиль Юсуфкъа бойле деди: – Мен о бир дюньягъа кетем, лякин Алла сизнен оладжакъ ве сизни баба-деделеринъизнинъ топрагъына къайтараджакъ.
Сонъ халкъ инанды. Олар Исраиль огъулларына РАББИ келип, оларнынъ чеккен зулумларыны корьгенини эшиттилер. Ондан сонъ олар седждеге къапанып ибадет эттилер.
Онынъ къомшулары ве сой-соплары, Рабби онъа бойле буюк мерамет япкъаныны эшитип, онен берабер къувана эдилер.
Эр кесни буюк бир къоркъу басты. Олар Алланы шуретлеп: – Арамызда буюк пейгъамбер пейда олгъан. Алла Озь халкъына ярдым этмеге кельген, – дедилер.
Якъуп Мысыргъа барды, озю ве бабаларымыз о ерде кечинди.
Оларнынъ джесетлери Шекем шеэрине кетирилип, Ибраимнинъ Шекемде Хамор огъулларындан кумюш парагъа сатын алгъан къабринде дефн этильдилер.
Юсуф да олеяткъанда, иман ярдымынен Исраиль огъулларынынъ Мысырдан чыкъып кетеджеклери акъкъында айтты ве онынъ кемиклерини андан алып кеткенлерини буюрды.
Исраиль огъуллары Мысырдан алгъан Юсуфнынъ кемиклерини Шекемде, тарлада дефн эттилер. Якъуп бу тарла парчасыны Хаморнынъ огъулларындан, Шекемнинъ бабасындан юз парагъа сатын алгъан, ве о, Юсуф огъулларынынъ топракъ пайы олгъан эди.