Руханийнинъ къызы тул апай олгъанда я да акъайындан айырылгъанда ве онынъ балалары олмагъанда, о, озь яшлыгъы эвине, бабасынынъ эвине къайтса, о заман бабасынынъ отьмегини ашамагъа мумкюн. Ич бир тыш адам оны ашамасын.
Элийге Алла ёллагъан бир адам келип, деди: – РАББИ бойле айта: Сен билесинъ ки, баба-деделеринънинъ эви Мысырда фыравунгъа къуллукъ этип юргенде, Мен оларгъа корюндим.