4 Эгер халкъымны йибермесенъ, ярын бутюн мемлекетинъе сарынчкъа ёлларым.
Мусанен Харун фыравунгъа келип, бойле дедилер: – РАББИ, еудийлернинъ Алласы: «Сен даа не къадар вакъыт Манъа бойсунмайджакъсынъ? – деп сорай. – Манъа ибадет этмек ичюн, халкъымны йибер.
О, ер юзюни ойле къаплар ки, ерни корьмеге чареси олмаз. О, топрагъынъызда бурчакътан сагъ къалгъан эр шейни ашар. Тарлаларынъызда оськен эписи тереклеринъизни де бутюнлей кемирир.
Бундан сонъ Муса ве Харун фыравунгъа келип: – РАББИ – Исраиль халкъынынъ Алласы – бойле деп айта: «Сахрада Манъа байрам япмакъ ичюн, Меним халкъымны йибер», – дедилер.
Фыравун онъа: – Ярын, – деди. Муса онъа: – Айткъанынъ киби олур. Бойледже биль: Алламыз олгъан РАББИ киби кимсе ёкъ.
Халкъымны чибинлерден къорчалап, оны сенинъ халкъынъдан фаркълы этеджегим. Бу алямет ярын оладжакъ».
Бунынъ ичюн, ярын, тамам бу вакъыт, Мысыр дюньягъа кельген вакъыттан берли шимдигедже, анда олмагъан баягъы къоркъунчлы бурчакъны ёлларым.
РАББИ вакътыны бильдирип: «Бу мемлекетте Мен буны ярын этеджегим», – деди.
сарынчкъанынъ падишасы олмаса да, лякин сыра-сыра адымлайлар;
Берекетинъизни тыртыр, сарынчкъа, чегертки ве къонъузлар ашагъан йыллары ичюн, сизге къаршы ёллагъан буюк ордум ичюн акъкъынъызны къайтарырым.
Тарлаларгъа чокъ урлукъ сачып, аз махсул джыяджакъсынъ, чюнки оны сарынчкъа ашайджакъ.
Тютюнден сарынчкъа чыкъты ве ер юзюне даркъалды. Оларгъа ер юзюндеки чаянларнынъ кучюне ошагъан бир кучь берильген эди.