24 Фыравун Мусанен Харунны чагъыртып, оларгъа: – Барынъыз ве РАББИге ибадет этинъиз. Тек къой-эчкилеринъиз ве малларынъыз къалсын, балаларынъыз исе сизлернен кетсинлер, – деди.
Сонъ оларнынъ сюрюлери, барлыкъ-вариетлери ве эписи айванлары бизимки олур. Айдынъыз, оларнен разы олайыкъ да, олар бизнен берабер яшасынлар.
– Ёкъ, – деди Муса, – РАББИге, бизим Алламызгъа бутюнлей якъыладжакъ ве башкъа къурбанларны чалмакъ ичюн айванларны да йибер.
Фыравун, Мусанен Харунны озюне чагъыртып, оларгъа: – Бу топракътан кетмейип, сизинъ Алланъызгъа къурбан чалынъыз, – деди.
Фыравун: – Сахрада РАББИге, сизинъ Алланъызгъа къурбан чалмакъ ичюн, сизни йиберерим. Тек узакъ кетменъиз. Меним ичюн дува этинъиз, – деди.
Сонъ фыравун, Мусанен Харунны чагъыртып, оларгъа: – Менден ве халкъымдан бакъаларны ёкъ этсин деп, мен ичюн РАББИге дува этинъиз. Сонъ, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн, Исраиль халкъыны йиберерим, – деди.
Меним ичюн РАББИге дува этинъиз, Алланынъ гурюльтилери ве бурчакъ токътатылсын. Мен сизлерни артыкъ тутмайып йиберерим, – деди.