11 – Ёкъ! Сорагъанынъызгъа коре, тек акъайлар барып, РАББИге ибадет этсинлер. Сонъ оларны фыравундан къувдылар.
Фыравун оларгъа: – Мен сизни балаларынъызнен берабер йиберсем, РАББИ керчектен де сизнен! Коресинъиз, ниетинъиз къара! – деди.
Фыравун Мусагъа: – Бар кет! Мукъайт ол, козюм корьмесин сени, козюм корьген куню исе – олерсинъ! – деди.
– Не ичюн сиз, Муса ве Харун, халкъны оларнынъ ишинден къалдырасынъыз? Юре беринъиз ишинъизге! – деди оларгъа Мысыр падишасы.