6 Хаберджилер Якъупкъа къайтып: – Биз сенинъ агъанъ Исавгъа бардыкъ. О, сенинъ къаршынъа келе, онен берабер дёрт юз адам келелер, – дедилер.
бутюн айванларыны ве бутюн ишлеп тапкъан барлыгъыны, озюнинъ Паддан-Арамда ишлеп тапкъан айванларыны алды ве бабасы Исхакънынъ топрагъы Ханаангъа ёл алды.
Мени агъамнынъ къолундан, Исавнынъ къолундан къуртар. Мен къоркъам ки, о, мында келип, мени апайларымнен ве балаларымнен берабер ольдюрир.
Якъуп пек къоркъты ве шашмалады. Онен олгъан адамларны, къой-эчкилерни, туварларны ве девелерни болип, эки ордунен къойды.
«Эгер Исав бир ордугъа уджюм этип, урса, – деп тюшюнди Якъуп, – ич олмагъанда, экинджи орду къачып къуртарылыр».
Якъуп бакъып, Исавны ве онен берабер 400 адам кельгенлерини корьди. Якъуп Леанынъ, Рахельнинъ ве эки хызметчи апайларынынъ балаларына аналары янларында турмагъа буюрды.
– Янымда олгъан бир къач адамны сеннен къалдырайым, – деди Исав. – Бунынъ не кереги бар? – деди Якъуп. – Сенинъ манъа мераметинъ пек буюктир!
– Я бу, манъа расткельген сюрюлер неге? – деп сорады Исав. – Эфендимнинъ козюнде мерамет къазанмакъ ичюн, – деди Якъуп.
Шекем Динанынъ бабасына ве агъа-къардашларына бойле деди: – Козюнъизде мерамет къазанмакъ истейим. Айткъан эр бир шейинъизни берерим.
– Сен бизим джанларымызны къуртардынъ, – дедилер олар. – Эфендим, козюнъде мерамет къазанайыкъ ве фыравуннынъ къуллары олайыкъ.
О вакъыт бири насыл арсландан къачар да, огюне аюв чыкъар, эвине къайтып къолунен диваргъа таяныр да, къолуны йылан тишлер.
– Козюнъде мерамет къазанайым, эфендим! Хызметчи къызларынъа тенъ кельмесем де, сен меним гонълюмни алдынъ ве къулунънынъ юрегине яткъан гузель шейлерни айттынъ, – деди Рут.
Моавлы Рут Ноомийге: – Тарлагъа барайым ве кимнинъ козюнде мерамет тапсам, онынъ артындан башакъларны джыяйым, – деди. – Бар, къызым, – деди онъа Ноомий.
– Сизинъ манъа мераметинъиз ичюн чокъ сагъ олунъыз, – деди Ханна ве озь ёлуна тюшти, ашады-ичти, онынъ юзю де ачылды.