Башланув 32:10 - Мукъаддес Китап

¹⁰ Манъа, къулунъа косьтерген бутюн мераметинъе ве ишанчлыгъынъа мен ляйыкъ дегилим. Иордан дерьясыны мен къолумда бир таякънен кечтим, шимди исе эки ордум бар.

Башланув 32:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 18:27

– Мен тоз ве куль олсам да, – деп девам этти Ибраим, – Эфендимден сорамагъа джесюрлик таптым.

Башланув 24:12

ве бойле деди: – Я РАББИ, Ибраим-эфендимнинъ Алласы! Бугунь манъа къысмет эт, Ибраим-эфендиме мерамет эйле.

Башланув 24:27

ве бойле деди: – Озюнинъ мераметини эфендиме эйлеген ве ишанчлы олгъан РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! РАББИ мени дос-догъру ёлнен эфендимнинъ къардашынынъ эвине кетирди.

Башланув 28:13

Онынъ устюнде РАББИ турып, Якъупкъа: «Мен – РАББИм, деденъ Ибраимнинъ Алласы ве Исхакънынъ Алласыдырым, – деди. – Сен яткъан топракъны санъа ве эвлятларынъа береджегим.

Башланув 28:15

Мен сеннен оладжагъым. Къайда бармасанъ, эр ерде сени къорчаларым ве сени бу ерге къайтарырым. Санъа айткъанымны япмагъандже, сени къалдырмайджагъым».

Башланув 30:43

Якъуп пек зенгин адам олды, онынъ пек чокъ къой-эчкилери, хызметчи къызлары ве къуллары, девелери ве эшеклери бар эдилер.

Башланув 31:3

РАББИ Якъупкъа: – Баба-деделеринънинъ топрагъына, сой-сопларынъа къайт, – деди. – Мен сеннен олурым.

Башланув 32:5

Энди огюзлерим, эшеклерим, къой-эчкилерим, хызметчи къызларым ве къулларым бар. Козюнъ огюнде мерамет къазанайым деп, мен санъа, эфендиме, бу хаберни ёллайым”».

Башланув 32:7

Якъуп пек къоркъты ве шашмалады. Онен олгъан адамларны, къой-эчкилерни, туварларны ве девелерни болип, эки ордунен къойды.

2 Падишалар 17:24

Давут Маханаим шеэрине кельди. Авишалом ве исраиллилернинъ эписи исе Иорданны кечтилер.

2 Падишалар 7:18

Давут падиша, Алланынъ Чадырына кирип, РАББИнинъ огюнде турды ве: – Мен де, къорантам да ким олгъанмыз, РАББИ-ТААЛЯ? Амма Сен мени о къадар юксельттинъ!

Эюп акъкъында китап 17:9

Лякин инсафлы адам ёлунда къатты турар, къоллары темиз адам даа зияде кучьлю олур.

Эюп акъкъында китап 8:7

Илериде оладжакъ байлыгъынъ ойле буюк оладжакъ ки, эвельки бутюнлей козюнъе корюнмейджек.

Зебур 16:2

Озюнъ мени суд эт, Сенинъ козьлеринъ акъикъаткъа бакъсын!

Зебур 61:7

Тек О, меним къаям, къуртулышым, Одыр меним къалем, энди мен ич тепренмем.

Зебур 8:5

адам недир? Сен оны не ичюн акъылда тутасынъ? Инсан огълу недир? Оны не ичюн къайгъырасынъ?

Зебур 84:7

Халкъынъ Сенден къувансын деп, бизни гъайрыдан джанландырмазсынъмы?

Зебур 85:10

Сен улусынъ, аджайип шейлер япасынъ. Ялынъыз Сен – Алласынъ.

Икметли сёзлер 4:18

Инсафлы адамларнынъ ёлу – нур сачкъан ярыкъ киби, уйле маали келеята – о эп парлакъ ола.

Ешая 6:5

– Ах! – дедим. – Башыма беля! Агъзы арам бир адамым мен, ве агъызлары арам бир халкънынъ арасында яшайым. Козьлерим де Падишаны, Ордуларнынъ РАББИсини корьди!

Ешая 63:7

РАББИнинъ буюк севгисини акъылымда тутаджагъым, Оны эр япкъан шейи ичюн макътайджагъым. РАББИ бизге эр шейни берди, исраиллилерге чокъ яхшылыкъ япты, Онынъ шефкъаты пек буюк, Онынъ севгиси пек кучьлюдир.

Микъа 7:20

ишанчлыгъынъны – Якъупкъа, севгинъни – Ибраимге косьтереджексинъ, эвель-эзельден бабаларымызгъа берген сёзюнъни беджереджексинъ.

Лука 17:10

Сиз де бунъа ошап, буюрулгъан эр бир ишни беджергенден сонъ: «Биз макътавгъа ляйыкъ олмагъан къуллармыз, япаджагъымызны яптыкъ», – денъиз, – деди.

Лука 5:8

Симон Пётр буны корьди де, Исанынъ алдында тиз чёкип: – Раббим, менден кет. Мен гуналы адамым, – деди.

2 Коринтлилерге 12:11

Мен макътанып, акъылсыз киби олдым. Амма мени бунъа озьлеринъиз меджбур эттинъиз. Мени макътамакъ сизге керек эди. Мен ич бир шей олмасам да, анавы «буюк эльчилер»ден бетер дегилим.

Къануннынъ текрары 8:18

лякин Алланъ олгъан РАББИни акъылынъда тут деп, Алла шуны япкъан. Шу байлыкъны къазанмакъ ичюн, РАББИ санъа къудрет бере, бойлеликнен, баба-деделеринъе антнен берген васиетини беджере. Бугунь О, оны беджерди.

1 Пётр 5:5

Яшлар, акъсакъалларны динъленъиз. Эпинъиз бири-биринъизге алчакъгонъюллик косьтеринъиз. Алла къопайларгъа къаршы чыкъа, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япа.