18 Ер юзю санъа тикенли чалы осьтюреджек, ве сен тарладаки отнен кечинеджексинъ.
Адамгъа исе РАББИ: – Апайынъны динълединъ; Мен, ондан махсул ашама деп, ясакъ эткен теректен ашадынъ! Шимди сенинъ ичюн ер юзю лянет олсун! Омюр-билля чекишип, махсулларыны дертнен ашайджакъсынъ.
Къан-теринъе батып, озюнъе нимет къазанаджакъсынъ. Ахыр-сонъу, къара ерден алынып, къара ерге кери киреджексинъ. Сен тозсынъ, тозгъа да чевириледжексинъ, – деди.
ве бойле деди: – Бу дюньягъа чыплакъ кельдим, мындан чыплакъ да кетеджегим. РАББИ берди, РАББИ алды, РАББИнинъ Ады мубарек олсун!
богъдай ерине тикен, арпа ерине кийик отлар осьсюн! Эюпнынъ лафы сонъуна етти.
Ач олгъанлар онынъ берекетини ашар, тикенлернинъ арасында олгъанларыны биле топлар, ве сувсагъанлар ахмакънынъ байлыгъыны ютар.
Онъа йырланъыз, Онъа чалгъы чалынъыз, бутюн аджайип шейлери акъкъында айтынъыз!
О, сени авджы тузагъындан, ольдюриджи хасталыгъындан къуртарыр,
Къара юрекли адамнынъ ёлу тикен ве къапкъангъа толудыр, джанына мукъайт олгъан адам ондан узакълашыр.
иште, бакъсам не корейим: эр бир ер когемликке толгъан, орталыкъны от баскъан, таш дивары да йыкъылгъан.
Халкъымнынъ топрагъында тикенлер ве кийик отлар оськени акъкъында, шенъленген шеэрнинъ къувангъан эвлери акъкъында агъланъыз.
Оны бакъымсыз къалдырып, кетеджегим; не пыталаджакъ, не чапаланаджакъ. Тикенлер ве кийик отлар оны басып аладжакъ; ягъмур булутларына онъа сув бермемеге буюраджагъым.
О куню фияты бинъ кумюш олгъан бинъ юзюм чубугъы оськен юзюмликлер тикенлернен кийик отлар оськен ерлерге чевириледжеклер.
Бутюн ер тикенли чалыгъа ве кийик отларгъа толгъаны ичюн, анда яй ве окънен бараджакълар.
Олар богъдай сачтылар, лякин тикен джыйдылар, чекишип, такъаттан кесильдилер, амма файдасыны корьмедилер. Утанынъыз! Сизинъ къазангъанынъыз – РАББИнинъ алевли гъазабыдыр.
РАББИ Ехуда акъайларына ве Ерусалим халкъына бойле дей: – Ишлетильмеген топрагъынъызны сюрюнъиз, тикенлер арасында сачманъыз.
Башкъалары тикенлер арасына тюше, тикенлер тез осип урлукъларны богъып ташлайлар.
Кимдир эр шейни ашамагъа мумкюн олгъанына эмин. Иманы кучьсюз адам исе тек себзе ашай.
Зеэрли отларнен тикенни берген топракъ исе ярамай. О, къаргъышкъа огърайджакъ ве сонъунда якъыладжакъ.
буны билинъиз: Алланъыз олгъан РАББИ бу халкъларны сизден бир даа къуваламаз. Олар сиз ичюн къапкъан ве тузакъ, аркъаларынъызгъа къамчы, козьлеринъизге тикен киби оладжакълар. Сиз Алланъыз олгъан РАББИ сизге берген яхшы топракътан къуру къаладжакъсыз ве ёкъ этиледжексиз.