8 Шимди, огълум, мен санъа буюргъан шейни динъле.
РАББИ онъа бойле деди: – Къурсагъынъда эки миллет бар. Ичинъден эки тюрлю халкъ пейда оладжакълар. Олардан бир халкъы башкъасындан кучьлюдже оладжакъ, ве кичкенесине буюги хызмет этеджек.
Лякин анасы онъа: – Огълум, сенинъ къаргъышынъ манъа олсун, тек айткъанымны динъле. Бар да, сорагъанымны кетир, – деди.
Огълум, айткъанларымны динъле: Харангъа, меним агъам Лавангъа къач.
«Манъа ав этинден кетирип, леззетли аш азырла да, мен ашарым ве олюмимден эвель РАББИнинъ огюнде сени багъышларым», – деп айткъаныны эшиттим.
Къой-эчкилер сюрюсине бар да, манъа андан эки яхшы бакъылгъан улакъ кетир. Мен олардан бабанъ севген леззетли ашны азырларым.
Лякин Пётр ве Юхан оларгъа джевап берип: – Озьлеринъиз къарар чыкъарынъыз, Алладан зияде сизлерни динълемеге Алланынъ огюнде догъру оладжакъмы?
Пётр ве башкъа эльчилер джевап берип: – Адамлардан эвель Аллагъа бойсунмакъ керек.
Балалар, Раббиге инанып, ана-бабанъызны динъленъиз. Бу, догърудыр.