15 Бутюн бу корьген топракъны Мен эбедиен санъа ве эвлятларынъа береджегим.
РАББИ Ибрамгъа келип: – Бу ерни сенинъ эвлятларынъа береджегим, – деди. Алдында пейда олгъан РАББИге Ибрам къурбан ерини къурды.
Тур да, бутюн Мен санъа берген ернинъ энине ве боюна кеч. Мен оны санъа береджегим, – деди.
Бу куню РАББИ Ибрамгъа бойле васиет берди: – Мысыр дерьясындан башлап, буюк Фират дерьясынадже бутюн бу ерни сенинъ эвлятларынъа бердим.
РАББИ Ибрамгъа: – Мен – РАББИм. Бу топракъны санъа бермек ичюн, Мен сени къасдийлилернинъ Ур шеэринден чыкъардым, – деди.
Ибраимден улу ве кучьлю халкъ асыл оладжакътыр; Ибраим вастасынен ер юзюндеки бутюн халкълар эйилик тападжакълар.
Бабамнынъ эвинден ве сой-сопларымнынъ еринден мени алгъан, манъа: «Бу ерни эвлятларынъа береджегим», – деген ве ант эткен РАББИ, коклернинъ Алласы, сенинъ огюнъде Озюнинъ мелегини ёллайджакъ, ве сен андан огълума апай аладжакъсынъ.
Онынъ устюнде РАББИ турып, Якъупкъа: «Мен – РАББИм, деденъ Ибраимнинъ Алласы ве Исхакънынъ Алласыдырым, – деди. – Сен яткъан топракъны санъа ве эвлятларынъа береджегим.
Эвлятларынъ топракъ тозу дайын чокъ сайылы оладжакъ, гъарп ве шаркъкъа, шималь ве дженюпке даркъалып яшайджакъ. Сенинъ ярдымынънен ве эвлятларынънынъ ярдымынен бутюн ер юзюндеки халкъларны багъышларым.
Сен вакътынджа яшагъан, Алла Ибраимге берген топракъкъа саип ол, Ибраимге берген багъышлавны Алла санъа ве эвлятларынъа берсин.
Ибраимге ве Исхакъкъа берген топракъларны Мен санъа берерим, сенден сонъ оладжакъ эвлятларынъа да берерим.
О, манъа: «Мен сени арттырырым, чокъ сайылы этерим. Сенден чокъ халкъ асыл этерим, бу топракъны сенден сонъ олгъан эвлятларынъа эбедий къулланмакъ ичюн берерим», – деди.
Юсуф агъа-къардашларына: – Мен о бир дюньягъа кетем, – деди. – Лякин Алла мытлакъа сизге ярдымгъа келир ве сизни бу ерден чыкъарып, Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа емин эткен ерге алып кетер.
«Ханаан ерини санъа береджегим, о, сенинъ топракъ мирасынъ олур», – деди.
Сен бу топракъларда яшагъанларны Сенинъ Исраиль халкъынънынъ козю огюнде къуваладынъ ве шу топракъларны достунъ Ибраимнинъ эвлятларына омюрбилля бердинъ.
Я РАББИ, мени ташлап кетме, эй, Аллам, менден узакълашма!
Къулларынъ Ибраимни, Исхакъны ве Исраильни акъылынъа кетир. Сен оларгъа: «Эвлятларынъызны коктеки йылдызлар дайын чокъ сайылы этерим. Мен санъа айткъан топракъны эвлятларынъызгъа берерим, ве о топракъ эбедиен оларнынъ олур», – деп Озюнънен емин эткен эдинъ.
РАББИ Мусагъа: – Мысыр топрагъындан чыкъаргъан халкъынънен берабер мындан чыкъып кет ве «оны эвлятларынъа берерим» деп Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа Мен емин эткен топракъкъа ёл ал, – деди.
Азиз халкъынъ мында къыскъа вакъыт шорбаджылыкъ этти, душманларымыз келип, Азиз Еринъни таптады.
– Исраиль огъулларына эмир эт, оларгъа бойле айт: Ханаан топрагъына киргенинъизде, сизге мульк оларакъ тюшеджек топракъ, кенарларынен берабер Ханаан топрагъы бойле оладжакъ:
Не де бахтлыдыр ювашлар. Оларгъа ер юзю мирас оладжакъ!
Бу ерде онъа аякъ басмагъа оладжакъ бир парча топракъны биле бермеди. Лякин онынъ баласы даа олмаса да, Алла бу ерни онъа ве онынъ эвлядына береджегине сёз берди.
Сонъ РАББИ онъа: – Мен Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа: «Оны несиллеринъизге берерим», деп ант эткен топракъ мына. Мен санъа оны козьлеринънен корьмеге разылыкъ берерим, лякин о топракъкъа сен кирмезсинъ, – деди.
Кетип, бу топракънынъ саиби олмакънынъ себеби сенинъ инсафлыгъынъ ве юрегинънинъ догърулыгъы дегиль. Алланъ олгъан РАББИ шу миллетлерни огюнъден яманлыгъы ичюн къувалай. Онынъ баба-деделеринъизге Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа берген антыны беджермеге ниети бар.