Амос 7:2 - Мукъаддес Китап

² Сарынчкъалар мемлекеттеки отны ашап битиргенде, мен бойле дедим: – РАББИ-ТААЛЯ! Ялварам, багъышла! Якъупнынъ халкъы бунъа насыл даяныр? Кичик бир халкътыр о!

Амос 7:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зебур 12:1

Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.

Чыкъыш 10:15

О, бутюн ер юзюни ойле къаплады ки, ерни корьмеге чареси ёкъ эди. О, бутюн мемлекетнинъ отуны ашады ве бурчакътан аман къалгъан тереклердеки махсулларны ашады. Бутюн Мысыр топрагъында не тереклернинъ устюнде, не де тарладаки от устюнде ешиллик къалмады.

Чыкъыш 34:9

– Эфендим, эгер менден мемнюн олсанъ, ялварам, Эфендим, бизнен бар. Бу халкъ инат олса да, бизим джинаетлеримизнен гуналарымызны багъышла, ве биз Сенинъ мулькюнъ олайыкъ, – деди.

Ешая 37:4

Бельки РАББИ, сенинъ Алланъ Ашшур падишасы йиберген, Тири Алланы сёгген орду башынынъ сёзлерини эшитир ве айткъан ярамай шейлери ичюн оны джезалар. Сен исе сагъ къалгъанлар ичюн дува окъу».

Ешая 51:19

Башынъа эки беля тюшти, лякин сени ким аджыйджакъ? Зорбалыкъ, йыкъылув, ачлыкъ ве къылыч. Сенинъ гонълюнъни ким аладжакъ?

Йирмея 14:7

– Гуналарымыз бизни къабаатлайлар, лякин, я РАББИ, Адынъ ичюн бир шейлер яп да! Пек чокъ хаинлик эттик, Санъа къаршы гуна ишледик.

Йирмея 42:2

Йирмея пейгъамберге: – Ялварамыз, истегимизни беджер! – дедилер. – РАББИге, сенинъ Алланъа, бу къалгъан халкъ акъкъында дува эт! Бизлер чокъ эдик, лякин корьгенинъе коре, бизлер пек аз къалдыкъ.

Ехезкель 11:13

Мен пейгъамберлик япаяткъанда, Бенаянынъ огълу Пелатья ольди. Мен бетим устюне йыкъылдым ве: – Я РАББИ-ТААЛЯ! Исраиллилернинъ къалгъаныны бутюнлей ёкъ этмеге истейсинъми? – деп къычырдым.

Ехезкель 9:8

Олар ольдюрип башлагъанда, мен бир озюм къалдым ве бетимнен ерге йыкъылып: – Я РАББИ-ТААЛЯ! Гъазабынъны Ерусалимге тёкип, Исраиль халкъынынъ эписини ёкъ этеджексинъми?! – деп къычырдым.

Даниял 9:19

Я Рабби, эшит! Я Рабби, багъышла! Эшит ве арекет эт, я Рабби! Аллам, Озюнъни тюшюнип, кечикме, чюнки эм шеэр, эм халкъ – Сенинъкидир, анда Намынъ булуна!

Ёэль 2:17

Руханийлер, РАББИнинъ хызметчилери, Эйваннен къурбан ерининъ арасында агъласынлар ве бойле деп ялварсынлар: «Я РАББИ, халкъынъны аджы. Сенинъ мирасынъны масхара этмесинлер, халкълар оны мыскъылламасынлар. Миллетлер арасында: “Аллалары къайда?” – демесинлер».

Амос 4:9

– Мен сизге къурутыджы ельни, ашлыкъларынъызгъа куфни ёлладым. Багъча ве юзюм багъчаларынъызны, инджир ве зейтюн тереклеринъизни сарынчкъа ашады, лякин сиз Манъа къайтмадынъыз, – дей РАББИ.

Амос 7:5

О заман мен бойле дедим: – РАББИ-ТААЛЯ, ялварам, токътат буны! Якъупнынъ халкъы бунъа насыл даяныр? Кичик бир халкътыр о!

Зекерья 4:10

Бу кунни ким уфакъ деп саяр? Зеруббавелнинъ къолундаки ташкъа ве къуруджылыкъ саркъмасына бу еди козь къуванчнен бакъа. (Олар бутюн ер юзюни корьген РАББИнинъ козьлеридир.)

Сырларнынъ ачылувы 9:4

Сарынчкъаларгъа не ер юзюндеки отларгъа, не эр бир ешилликке я да терекке тиймеге, тек манълайында Алланынъ тамгъасы олмагъан адамларгъа зарар кетирмеге буюрылды.