14 РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, бойле дей: – Бакъынъыз, эй, Исраиль эви! Мен сизге къаршы бир душман халкъны чыкъараджагъым, олар сизни Лево-Хаматтан Арава озенине къадар чекиштиреджек.
Сулейман шу вакъыт буюк байрам япты. Бутюн Исраиль онен эди. Лево-Хаматтан Мысыр вадийине къадар олгъан ерлерден топлашкъан Исраиль джемааты пек чокъ эди. Байрам РАББИнинъ огюнде еди кунь ве даа еди кунь, эписи олып, он дёрт кунь девам этти.
О, Лево-Хамат шеэринден Арава денъизине къадар Исраиль сынъырларыны гъайрыдан тикледи. Шу шейлер, Исраиль Алласы олгъан РАББИнинъ, Озь къулу Гъат-Хефер шеэринден олгъан Амиттай огълу Юнус пейгъамбернен эвельден айткъан сёзлерине коре олды.
Исраиль падишасы Пекъах куньлеринде Ашшур падишасы Тиглат-Пилесер келип, Иён, Авел-Бет-Маакъа, Яноах, Кедеш, Хацор, Гилад, Галилея, бутюн Нафталий топракъларыны запт этип, халкъны Ашшур мемлекетине кочюрди.
Хошеа докъузынджы йыл падишалыкъ эткенде, Ашшур падишасы Самарие шеэрини къолгъа алды ве исраиллилерни Ашшур мемлекетине сюргюн этти, оларны Халах еринде, Гозаннынъ озени янындаки Хаворда ве мадайлыларнынъ шеэрлеринде ерлештирди.
О куню Фират дерьясынынъ обир тарафындан кирагъа алынгъан устраны – Ашшур падишасыны – ишлетип, Рабби башларынъызны, аякъларынъызны, атта сакъалларынъызны тыраш этеджек.
Гъарпта Акъ денъиз топракънынъ сынъыры оладжакъ. О, дженюп сынъырындан Лево-Хамат къаршысындаки ерге узанаджакъ. Бу гъарп сынъыры.
Самариеде яшагъанлар Бет-Авендеки бузавнен олгъаныны корип къоркъаджакъ. Халкъ онынъ артындан зар чекеджек. Онъа къуванчнен ибадет эткен руханийлер шурети ондан айырылгъаны ичюн агълайджакъ.
Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Душманлар топрагъынъызнынъ этрафыны сараджакъ, байлыгъынъызны тартып аладжакъ, сарайларынъызны чайпайджакъ.