12 Атлар къая устюне чапармы? Къаяларны бугъаларнен сюрмеге олурмы? Сизлер исе адалетни зеэрге чевирдинъиз, акъикъат мейвасыны аджджыгъа айландырдынъыз.
Инат олгъанынъны, бойнунъда демир дамарлары, манълайынъ да бакъырдан япылгъаныны биле эдим.
Я РАББИ, козьлеринъ акъикъатны корьмейджекми? Сен оларны урдынъ – олар такъаттан кесильмеди; къырып ташладынъ – джезаны къабул этмеге истемейлер, таштан къатты олдылар, тёвбе этмеге истемедилер.
Сиз исе яманлыкъ осьтюрдинъиз, шунынъ ичюн къабаат джыйдынъыз. Сиз ялан мейвасыны ашадынъыз, чюнки озь ёлунъызгъа, ёлдашларынъызнынъ чокълугъына ишандынъыз.
Олар бош лафлар айталар, алдатып, ант этелер, барышыкъ шартнамелерини япалар. Бунынъ ичюн давалар, сюрюльген тарлада зеэрли отлар киби, бой берелер.
Мен оларнынъ ёлбашчысыны ёкъ этеджегим, онен берабер эписи башлыкъларыны ольдюреджегим, – дей РАББИ.
– Олар яхшылыкъны япмагъа бильмейлер, – дей РАББИ. – Озь сарайларыны хырсызлангъан ве зорбалыкънен алынгъан шейлерге толдуралар.
Эй, адалетни зеэрге чевиргенлер, акъикъатны ерге ургъанлар!
Къоллары яманлыкъ япмагъа уста олды. Башлыкъ бахшыш истей, къады къапар алып, суд эте, халкънынъ буюклери джан истегини бильдире, озь планларыны берабер беджере.
Тынчлыкъ-аманлыкъ яраткъан адамлар инсафлы берекетни берген урлукъларны тынчлыкънен даркъаталар.