22 Манъа бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны ве ашлыкъ бахшышларыны кетирсенъиз, Мен олардан разы олмайджагъым, бакъылгъан бузавларынъыздан чалгъан аманлыкъ къурбанларынъызны къабул этмейджегим.
Душманларым мени яманлап: “Не вакъыт олер де, не вакъыт онынъ ады ёкъ олур?” – дейлер».
Яман адамларнынъ къурбанындан РАББИ нефретленир, догъру адамларнынъ дувасындан исе разы къалыр.
Яман адамларнынъ чалгъан къурбаны пистир, къара ниетнен чалынгъан къурбан ондан бетердир.
– Къурбанларынъызнынъ чокълугъы Манъа керекмей! – дей РАББИ. – Бутюнлей якъылгъан къочкъар къурбанларына, бесленген айванларнынъ ягъларына быкътым; бузав, къозу, текелернинъ къаныны истемейим!
Бугъаны сойгъан – адамны ольдюргенге ошай, къойны къурбан чалгъан – копекнинъ бойнуны къыргъан кибидир, ашлыкъ бахшышыны кетирген – домуз къаныны кетирген киби, къокъулы отларны якъкъан – бош путкъа ибадет эткен кибидир. Олар озь ёлларыны сайладылар, джанлары да эткен арамлыкъларындан кейф ала.
Бу халкъ акъкъында РАББИ бойле дей: – Аякъларыны тутмайып, токътамаздан кезмеге севгенлери ичюн, РАББИ олардан разы дегиль, къабаатларыны акъылында тутар, гуналары ичюн джезалар.
Шевадан кетирильген къокъулы май, узакъ бир мемлекеттен кельген къокъулы къамыш Манъа не керек? Бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъызны къабул этмейим, къурбан ве бахшышларынъызны бегенмейим.
Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы бойле дей: – Бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъызны башкъа къурбанларынъызгъа къошунъыз да, эт ашанъыз.
Мына РАББИге кетирильген аманлыкъ къурбаны акъкъында къанун.
Йырлар шаматасыны Менден узакъ тутунъыз, арфаларынъызнынъ сесини динълемейджегим.
– Шимди Аллагъа ялварынъыз, О, сизге мерамет этсин. Лякин сиз бойле япып да, О сизни мераметнен къаршылармы? – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Смаил Шаулгъа: – РАББИ ичюн, бутюнлей якъылгъан айванлар ве бахшышлар Оны динълемектен хайырлымы? Динълемек – къурбандан яхшы, эмирге бойсунмакъ – къочкъарнынъ ягъындан яхшыдыр, – деди.