5 Шукюр бахшышы оларакъ экши хамырдан пишкен пителерни якъынъыз, озь истегинен кетирген бахшышларынъыз акъкъында эр кеске айтынъыз! Сиз буны пек севесинъиз, эй, Исраиль огъуллары! – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Уззия, Ётам, Ахаз ве Хизкия Ехудада падишалыкъ эткенде, Амоцнынъ огълу Ешая Ехуда ве Ерусалим акъкъында бойле руяларны корьди.
– Къурбанларынъызнынъ чокълугъы Манъа керекмей! – дей РАББИ. – Бутюнлей якъылгъан къочкъар къурбанларына, бесленген айванларнынъ ягъларына быкътым; бузав, къозу, текелернинъ къаныны истемейим!
сонъ исе Меним Адымнен адлангъан Эвиме келип, огюмде турасынъыз ве: «Бизлер къуртулдыкъ», – дейсинъиз ве озь пис ишлеринъизни япа бересинъиз.
Хырсызлайсынъыз, ольдюресинъиз, ороспуланасынъыз, ялан айтып, ант этесинъиз, Баал путуна къокъулы отларны якъасынъыз, сизге белли олмагъан башкъа аллаларнынъ артындан юресинъиз,
Эй, Исраиль, къуванма! Башкъа халкълар киби, чокъ севинме! Сен озь Алланъдан вазгечкенинънен, ороспу олдынъ, эр бир арманда ороспулыгъынъ ичюн къазанч алмагъа бегендинъ.
Исраильни тапкъан вакъытта, Мен сахрада бир салкъым юзюмни киби таптым, терекнинъ биринджи инджир данесини киби корьдим. Бабаларынъызны корьдим, амма олар Баал-Пеоргъа кеттилер, озьлерини масхара путкъа багъышлады, озьлери де, севген путлары киби, пис шейге чевирильдилер.
Яшагъан ерлеринъизден РАББИге салландырыладжакъ къурбан оларакъ эки отьмек кетиринъиз. Отьмеклер эки чанакъ энъ яхшы богъдай унундан ве экши хамырдан япылсын. Бу – РАББИ ичюн биринджи махсуллар салландырыладжакъ бахшышы олсун.
Байрамларынъызны кореджек козюм ёкъ, оларны ред этем, азиз топлашувларынъызны къабул этмейим.
Манъа бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны ве ашлыкъ бахшышларыны кетирсенъиз, Мен олардан разы олмайджагъым, бакъылгъан бузавларынъыздан чалгъан аманлыкъ къурбанларынъызны къабул этмейджегим.
Манъа бошуна табыналар, инсан эмирлерини берип огретелер.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Нане, таракъот ве зиранынъ ондан бир пайыны бересиз, лякин Къануннынъ энъ муимини: адалетлик, мераметлик ве садыкълыкъны – котерип атасыз. Биринджисини беджерип, башкъасыны да унутмамакъ керек.
Бойлеликнен, садакъаны бергенде, эр кеснинъ дикъкъатыны джельп этме. Буны экиюзьлюлер япалар. Адамлар оларны макътасын деп, эйилиги акъкъында синагога ве сокъакъларда макътанып юрелер. Сизге догърусыны айтам: олар энди мукяфатларыны бутюнлей алалар.
Алланы акъылда тутмагъа бир шей саймагъанлары ичюн, Алла оларны бозукъ акъыл укюмине берди, ве олар разылыкъ олмагъан ишлерни япып башладылар.