15 Окъчу аякъ устюнде турамайджакъ, аягъы тез олгъан къачып оламайджакъ, атлы озь джаныны къуртарамайджакъ.
Ер юзюнде мен даа бир шей корьдим: Атиклер мувафакъиетли чапувны, джесюрлер енъишни, икметлилер отьмекни, акъыллылар байлыкъны, бильген адамлар яхшы мунасебетни эр вакъыт къазанмай, амма олар ичюн эр шейнинъ озь вакъты-саати ве къысмети бар.
Мысырлылар – Алла дегиль, адамдыр, атлары да – рух дегиль, эт ве кемиктир. РАББИ къолуны узатыр, ве ярдым эткенлер абыныр, къорчалангъанлар да йыкъылыр, эписи гъайып олур.
Вавилонгъа къаршы ёкъ этиджи чыкъаджакъ, кучьлю аскерлери алынаджакъ, яйлары къырыладжакъ. РАББИ, джезалагъан Алла, эр кеске акъларыны береджек.
Сол къолунъдан яйынъны урып тюшюреджегим, сагъ къолунъдан окъларны чыкъарып атаджагъым.
Мен Раббининъ къурбан ери янында тургъаныны корьдим. О, бойле деди: – Колонналарнынъ башларына ур, къапу башы сарсылсын, тёпеси адамларнынъ башына тюшсюн. Сагъ къалгъанларны исе Мен къылычнен ольдюреджегим. Оларнынъ кимсеси къачып оламайджакъ, къуртулмагъа истегенлери де къуртулмайджакъ.
падишаларнынъ тахтларыны котерип атаджагъым, башкъа миллетлернинъ падишалыкъ кучюни ёкъ этеджегим, дженк арабаларыны ве арабаджыларны авдараджагъым. Атлар уруладжакъ, атлылары исе бири-бирини къылычнен ольдюреджеклер.
Олар батырлар киби олур, сокъакълардаки чамур киби, дженкте душманларыны басаджакъ. РАББИ оларнен олгъаны ичюн, дженклешеджеклер ве атлыларны масхара этеджеклер.