Оны мысырлылар къолундан къуртарып ве оны бу ерден чыкъарып, сютнен бал акъкъан бол ве яхшы бир ерге алып кетмеге келем. Ханаанлыларнынъ, хитлилернинъ, аморлыларнынъ, перизлилернинъ, хивлилернинъ ве евуслыларнынъ топрагъына оны алып кетмек ичюн келем.
Олар: «Мысыр топрагъындан бизни чыкъаргъан, сахрада, къуру ве сувсуз чёльде алып юрген, олюм къаранлыгъы олгъан топракъта, бош, адам бармагъан, ич кимсе яшамагъан топракъта бизни алып кеткен РАББИ не ерде?» – деп сорамадылар.
Сиз, уфакъ балаларымыз ёлда гъайып оладжакъ, деген олсанъыз да, олар сизинъ яманны яхшыдан айырмагъа бильмеген огъулларынъызнен берабер анда кирерлер. О топракъны оларгъа берерим де, олар онынъ саиплери олур.
Керчектен де, Алланъыз олгъан РАББИ эр бир туткъан ишинъизде сизге бахыт берди. Бу буюк сахра бою юргенинъизде, О, сизге мукъайт ола эди. Къыркъ йыл девамында РАББИ-Таалянъыз сизлернен эди, ве сиз ич бир шейге мухтадж дегиль эдинъиз.