24 Еху исе яйыны чекип, окъны Ёрамнынъ омузлары арасына саплады. Окъ онынъ юрегинден кечти, ве о арабасы ичине йыкъылды.
Хазаэлнинъ къылычындан ким къачса, оны Еху ольдюрир. Ехунынъ къылычындан бир кимсе къуртулса, оны Эль-Яса ольдюрир.
– Ахав Меним огюмде насыл баш эггенини коресинъми? О Меним огюмде башыны эггени ичюн, Мен оны яшайышы девамында белягъа огъратмам. Онынъ огълу заманында союны беляларгъа огъратырым, – деди.
Бир аскер, тийсе-тиер, тиймесе-тиймез, деп, яйындан бир окъ атып, Исраиль падишасыны зырхы къошулгъан бир ерден яралады. Падиша озь арабаджысына: – Арабаны артына айландыр да, мени дженк мейданындан чыкъар, чюнки яраландым, – деди.
Шу куню дженк пек шиддетли олды. Падиша арамлыларнынъ къаршысында арабасында тура эди, акъшам исе ольди. Ярасындан акъкъан къан арабасына акъты.
Мектюпни окъугъан сонъ, олар пек къоркътылар ве: – Ана, эки падиша онъа къаршы турып оламадылар, биз насыл этип къаршы турайыкъ? – дедилер.
Саба чыкъып, анда турды ве бутюн халкъкъа: – Сиз къабаатлы дегильсинъиз. Мына мен эфендиме къаршы фитнеджилик яптым ве оны ольдюрдим. Я буларнынъ эписини ким ольдюрди?
Адамларнынъ икмети, анълайышы, насиаты – РАББИнинъ огюнде бош шей.
Ондан: «Беденинъде яралар неден?» – деп сорагъанда исе, о: «Бу мени севгенлернинъ эвинде мени ургъанлары ичюндир», – деп джевап береджек.
Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.