Кунь даа битмегенде, бутюн халкъ Давуткъа аш бермеге кельди, лякин Давут ант этип: – Эгер мен кунь батмагъандже отьмек я да башкъа бир шей ашасам, Алла бойнумны урсун, даа да бетер этсин! – деди.
Изевель Ильяскъа бир хаберджи ёллап: – Эгер мен ярын мына шу вакъыткъа къадар пейгъамберлернинъ джанларыны алгъанынъ киби, джанынъны алмасам, аллаларым бойнумны урсун, мени пек къатты джезаласынлар! – деди.
башлыкълар падишагъа: – Бу адам ольдюрильсин, – дедилер. – О, бойле сёзлерни айтып, бу шеэрде къалгъан аскерлерни ве бутюн халкъны рухтан тюшюре. Бу адам халкъкъа аманлыкъ дегиль де, яман беля тилей.
Сен къайда ольсенъ, мен де анда оледжегим ве анда дефн этиледжегим. Ант этем: тек олюм мени сенден айыраджакъ! Бойле олмаса, РАББИ бойнумны урсун! – деди.