19 Эль-Яса оларгъа: – Бу – башкъа ёл, бу – башкъа шеэр. Меним пешимден келинъиз, мен сиз къыдыргъан адамгъа сизни алып кетерим, – деди ве оларны Самарие шеэрине кетирди.
Арамлылар бастырып кельгенде, Эль-Яса РАББИге дува этип: – Бу миллетнинъ козьлери кёр олсун! – деди. РАББИ, Эль-Ясанынъ сёзлерине коре, оларны кёр этти.
Олар Самариеге кельгенде, Эль-Яса: – Я РАББИ! Оларнынъ козьлерини ач, корьсюнлер, – деди. РАББИ оларнынъ козьлерини ачкъанда, Самариенинъ ортасында олгъанларыны корьдилер.
Сонъ Иса Озь шегиртлерине: – Эгер ким Меним артымдан кетмеге истесе, озюнден вазгечип, озь хачыны котерип, Меним артымдан юрсюн! – деди.
Сонъ Иса халкъны ве шегиртлерини янына чагъырып: – Ким Меним артымдан кетмеге истесе, озюнден вазгечип, озь хачыны котерип, Меним артымдан юрсюн.
Амма козьлери кёр киби олып, олар Оны танымадылар.
Сонъ эр кеске: – Эгер ким Меним артымдан кетмеге истесе, озюнден вазгечип, эр кунь озь хачыны котерип, Меним артымдан юрсюн.