12 Не? Дамасктаки Авана ве Парпар озенлери бутюн Исраиль озенлеринден яхшы дегильми я? Мен шу озенлерде ювунып тедавийленмез эдимми я? Сонъра айланды да, ачувланып кетти.
Ильяснынъ устюнден тюшкен урбасыны алып, сувгъа урды ве: – Ильяснынъ Алласы олгъан РАББИ къайда? О Озю къайда? – деп сорады. Сувгъа урды, ве сув экиге болюнип айырылды. Эль-Яса кечип кетти.
Ильяс озюнинъ усть урбасыны алып сарды ве сувгъа урды. Сув экиге болюнип айырылды, ве олар экиси къурудан кечтилер.
Нааман ачувланып кетти де, бойле деди: – Мына мен тюшюндим ки, мытлакъа о чыкъып ве турып, РАББИни, озь Алласыны чагъырыр, къолуны зарарлангъан ериме къояр ве тери хасталыгъымны тедавийлер!
Бундан сонъ Нааман: – Ойле олса, къулунъа эки къатыр котерип аладжакъ топракъ берсинлер. Къулунъ энди РАББИден башкъа аллаларгъа бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар чалмайджакъ ве бахшышлар бермейджек.
Тез ачувлангъан адам ахмакълыкъ япмакъ мумкюн, лякин яман ниетлери олгъан адамдан эр кес нефрет эте.
Чокъ сабырлы адам – къарамандан яхшыдыр, озюни туткъан адам – шеэрни басып алгъандан хайырлыдыр.
Акъыл-ферасет адамгъа тез ачувланмагъа ёл бермей, башкъасынынъ къабаатыны багъышламакъ исе онъа шурет кетире.
Кель манъа Ливандан, джаным, кель манъа Ливандан! Амана тёпелигинден, Сенир ве Хермон дагъ тёпесинден, арсланларнынъ къобаларындан, леопардларнынъ дагъларындан тюш.
Дамаск акъкъында. Хамат ве Арпад шеэрлери масхара олды; яман бир хабер эшитип, рухтан тюштилер, далгъалангъан денъиз дайын, тынчланып оламайлар.
О куню Давутнынъ сою ичюн ве Ерусалимде яшагъанлар ичюн бир чокъракъ ачыладжакъ. Онынъ ярдымынен адамларгъа гуналарындан ве арамлыкъларындан темизленмеге мумкюн оладжакъ.
О куню Ерусалимнинъ ичинден тири сувлар акъаджакъ. Сувларнынъ ярысы шаркъкъа Олю денъизге, ярысы гъарпкъа Акъ денъизге акъаджакъ. Олар эм язда, эм къышта акъаджакъ.
О куньлерде Галилеянынъ Назарет шеэринден Иса келип чыкъты. Ягъя Оны Иордан озенине батырып чыкъарды.