Эль-Яса сув башына чыкъып, анда тузны септи ве: – РАББИ бойле дей: «Мен шимди бу сувларны темизледим. Эндиден сонъ бу сувдан не олюм, не де берекетсизлик олур», – деди.
Эль-Яса: – Манъа ун кетиринъиз, – деди. Оны алып, къазангъа къойды. Сонъ: – Адамларгъа аш къоюнъыз, ашасынлар, – деди. Къазаннынъ ичинде бир зарарлы шей къалмады.
Муса кетип, къайнатасы олгъан Йитрогъа къайтты. Онъа: – Мен Мысырда олгъан халкъыма къайтайым. Олар даа сагъмы-ёкъмы экен бакъайым, – деди. Йитро Мусагъа: – Аман-эсен бар, – деди.
Эгер ювулгъан урбадан, орьме я да токъума безден я да териден япылгъан бирде-бир шейнинъ устюнден куф кетсе, оларны бир даа ювмакъ керек. Сонъ олар темиз оладжакъ.