4 Сонъра эвинъе кирип, озюнъ ве огъулларынъ артындан къапуны яхшы къапат да, шу савутларнынъ эписине зейтюн ягъыны тёк, толуларыны исе четке къой, – деди.
Эль-Яса: – Бар, эр ерден савут сора, бутюн къомшуларынъдан чокъча бош савут топла.
Къадын ондан кетип, озю ве огъулларынынъ артындан къапуны къапатты. Огъуллары онъа савутлар бере эдилер, о исе оларны толдура эди.
Кет, халкъым, ички одаларынъа кир, артынъдан къапуларынъны къапат! Раббининъ гъазабы кечкендже, аз вакъыткъа сакъланып отурынъыз.
Сен исе дува окъугъанда, эвнинъ арттаки одасына кир ве къапуны къапатып, гизли олгъан Бабанъа дува окъу. О вакъыт эр гизли ишни корьген Бабанъ сени мукяфатлар.
Онынъ устюнден кульгенлер де олды. Амма Иса, эписини тышарыгъа чыкъарып, тек къызчыкънынъ ана-бабасынен Озь шегиртлеринен берабер къызчыкъ яткъан одагъа кирди.
Иса отьмеклерни алып, шукюр дувасыны окъуды да, отургъанларгъа, ким не къадар истесе, даркъатты. Балыкъларны да даркъатты.
Пётр эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып: – Табита, еринъден тур! – деди. Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.
Алла бизде арекет эткен къудретинен бизим эписи истеклеримизден я да тюшюнгенимизден чокъча япмагъа кучьлюдир!