28 Къадын онъа: – Мен эфендимден огъул сорадыммы? «Мени алдатма», – демедимми? – деди.
Рахель Якъупкъа бала тапып оламагъаныны корип, татасыны пахыллап башлады ве Якъупкъа: – Манъа бала бер, – деди. – Эгер бермесенъ, мен олерим.
Эль-Яса онъа: – Бир йыл кечкен сонъ, тамам шу вакъытта сен къолунъда огълунъны тутаджакъсынъ, – деди. Къадын исе: – Ёкъ, эфендим! Алланынъ адамы, мени, къулунъны, алдатма! – деди.
Алланынъ адамы Гехазийге: – Белинъни багъла, элинъе меним таягъымны ал да, бар. Ёлда бирисини расткетирсенъ – селямлашма, сеннен селямлашсалар – селямыны алма. Таягъымны баланынъ бетине къой, – деди.