24 эшекни эгерледи де, хызметчисине: – Юр, эшекни айда, мен айтмагъандже токътама, – деди.
Ибраим саба эрте турды, эшегини екти, янына эки хызметчи огъланыны ве озь огълу Исхакъны алды. Чалынаджакъ къурбанны бутюнлей якъмакъ ичюн одун парлап, онъа Алла айткъан ерге ёл алды.
Къарт огъулларына: – Манъа бир эшек эгерленъиз, – деди. Олар бир эшек эгерледилер, ве о, эшекке минип,
Алланынъ адамы ашап-ичкенинден сонъ, оны къайтаргъан къарт онъа эшегини екти.
Акъайы исе: – Санъа онъа кетмеге не керек? Бугунь янъы ай дегиль, раатлыкъ куню де дегиль, – деди. Лякин къадын: – Эписи яхшы, – деп,
Къадын кетип, Къармел дагъына, Алланынъ адамына кельди. Алланынъ адамы оны узакътан корип, хызметчиси олгъан Гехазийге: – Бу анавы шунамлы къадын.
Муса апайыны ве огъулларыны алып, эшекке отуртты ве Мысыр топрагъына къайтты. Къолуна Алланынъ таягъыны да алды.