22 Сонъ акъайыны чагъырып: – Манъа хызметчилерден бирисини ве бир эшекни бер. Мен тез-тез Алланынъ адамына барып келеджегим, – деди.
Къадын тёпеге котерилип, баланы Алланынъ адамы тёшегине къойды ве къапуны къапатып кетти.
Акъайы исе: – Санъа онъа кетмеге не керек? Бугунь янъы ай дегиль, раатлыкъ куню де дегиль, – деди. Лякин къадын: – Эписи яхшы, – деп,
эшекни эгерледи де, хызметчисине: – Юр, эшекни айда, мен айтмагъандже токътама, – деди.
Оны къаршыламагъа чап да: «Сагъ-амансынъмы? Акъайынъ сагъмы? Баланъ сагъмы?» – деп сора, – деди. Къадын исе: – Эписи яхшы, – деп джевап берди.
Тата-къардаш Исагъа: «Рабби, Сенинъ севимли достунъ хаста олып ята», – деп хабер ёлладылар.
Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да: – Тез ол, бизим алдымызгъа кель! – деп ялвардылар.