21 Къадын тёпеге котерилип, баланы Алланынъ адамы тёшегине къойды ве къапуны къапатып кетти.
Ильяс: – Огълунъны манъа бер, – деп, огълуны къолундан алды, озю отургъан одагъа киргизди ве ятагъына яткъызды.
Айды, онъа эвимизнинъ тёпесинде бир одачыкъ къурайыкъ. Анда тёшек, бир маса, отургъыч ве къандиль къояйыкъ. Бизге кельгенде, анда кирсин, – деди.
О, баланы анасына алып кетирди. Бала анасынынъ тизлеринде уйлеге къадар отурды, ондан сонъ ольди.
Сонъ акъайыны чагъырып: – Манъа хызметчилерден бирисини ве бир эшекни бер. Мен тез-тез Алланынъ адамына барып келеджегим, – деди.
Эль-Яса эвге кирди. Олю бала онынъ тёшегинде ята эди.
Сонъ къадын Алланынъ адамына келип, бутюн бу шейлерни айтып берди. О исе: – Бар, зейтюн ягъыны сат да, борджунъ олгъан адамгъа борджунъны къайтар. Къалгъан парагъа исе огъулларынънен берабер кечинирсинъиз, – деди.