2 Эль-Яса онъа: – Мен санъа насыл ярдым этейим? Айтчы, эвинъде нелер бар? – деп сорады. Къадын онъа: – Эвимде бир кичик савут зейтюн ягъындан гъайры бир шейим ёкъ, – деди.
Къадын онъа: – РАББИ-Таалянънынъ огюнде ант этем: бир тилим отьмегим биле ёкъ. Ун савутымда бир авуч унум, бардакъта азачыкъ зейтюн ягъым къалды. Шимди бир-эки одун топлайым да, барып огълумнен озюме отьмек пиширейим. Буны ашармыз да, сонъра олермиз, – деди.
Олар кечкенден сонъ, Ильяс Эль-Ясагъа: – Мен сенден айырылмаздан эвель, сен ичюн не япайым, сора! – деди. Эль-Яса онъа: – Сенде олгъан рух менде эки къат зияде олсун! – деди.
Эль-Яса: – Бар, эр ерден савут сора, бутюн къомшуларынъдан чокъча бош савут топла.
– Къолунъдаки шей недир? – деди онъа РАББИ. – Таякъ! – деп джевап къайтарды о.
– Не къадар отьмегинъиз бар? – деп сорады Иса. – Еди дане отьмек ве бир къач балычыгъымыз бар, – деди олар.
Пётр онъа: – Менде кумюш ве алтын ёкъ, амма санъа озюмде олгъаныны берем: назаретли Иса Месихнинъ Адындан санъа айтам: еринъден турып юр! – деди де,
Бизни ынджыталар, амма биз эр вакъыт къуванамыз. Озюмиз фукъаремиз, амма чокъ адамларны бай этемиз. Ич бир шейимиз ёкъ, амма эр шей бизимкидир.
Севимли агъа-къардашларым, динъленъиз: бу дюньянынъ фукъарелерини сайлагъан Алла Озю дегильми? О, оларны иманда зенгин япты ве севгенлерге сёз берильген Падишалыгъыны берди.