Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




4 Падишалар 20:5 - Мукъаддес Китап

5 – Артынъа къайт да, Хизкиягъа, халкъымнынъ укюмдарына, шойле айт: «РАББИ, Бабанъ Давутнынъ Алласы бойле дей: Мен сенинъ дуваларынъны эшиттим, козь яшларынъны корьдим. Мен сени тедавийледжегим. Учюнджи куню РАББИнинъ Сарайына кетеджексинъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




4 Падишалар 20:5
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Эвеллери, Шаул бизге падишалыкъ япкъанда, сен Исраиль халкъыны дженклерге алып кете эдинъ, РАББИ санъа: «Сен Меним халкъыма Исраильге чобан оладжакъсынъ, оларнынъ ёлбашчысы оладжакъсынъ», – деди, – дедилер.


РАББИ онъа бойле деди: – Мен сенинъ дуванъны ве Менден сорагъан ялварувынъны эшиттим. Меним Намым мында эр вакъыт булунмакъ ичюн, сен къургъан бу Сарайны Мен азиз эттим. Меним козюм ве юрегим даима анда оладжакъ.


Сонъ Амоцнынъ огълу Ешая Хизкиягъа бойле хабер ёллады: – РАББИ, Исраильнинъ Алласы бойле дей: «Ашшур падишасына Санхеривге къаршы дуваларынъны эшиттим».


Ешая даа шеэрнинъ ичинден чыкъмаздан эвель, РАББИ онъа бойле деди:


«Виран олып лянетленеджек бу ер ве онынъ сакинлери акъкъында сёзлеримни эшитип, юрегинъ йымшады, ве сен РАББИнинъ огюнде боюн эгдинъ. Сен урбаларынъны йырттынъ ве Меним огюмде агъладынъ. Онынъ ичюн Мен сени эшиттим, – дей РАББИ.


Бизим башлыгъымыз – Алла. Онынъ руханийлери сизлерге къаршы янъгъырагъан боразанларда телюке сигналы чалалар. Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнен, бабаларынъызнынъ Алласынен дженклешменъиз! Сиз ич бир вакъыт енъмезсинъиз!


Озь падишалыгъынынъ секизинджи йылында, Ёшия даа яш йигит олгъанда, о, бабасы Давутнынъ Алласыны къыдырып башлады. Падишалыгъынынъ 12-нджи йылында исе о, Ехуданы ве Ерусалимни ибадет тёпелеринден, Ашера путуна табынма диреклеринден ве башкъа, агъачтан я да иритильген маденден япылгъан путлардан темизлеп башлады.


Окълугъы оларнен толу адам бахтлыдыр! Араба къапуларында душманларнен давалашсалар, олар масхаралыкъ корьмез.


сынъырларынъ ичинде аманлыкъ бере, энъ яхшы богъдайнен сени тойдура.


Буюк топлашувда Санъа шукюр этеджегим, чокъ адамнынъ арасында Сени макътайджагъым!


Я РАББИ, Озь шефкъатынъны менден аяма, Сенинъ севгинъ ве акъикъатынъ мени эр вакъыт сакъласын!


Юрегим азыр, эй, Алла, юрегим азыр. Мен Санъа йыр йырлайджагъым, Сени шуретлейджегим!


Уян, эй, шуретим! Уянынъыз, эй, арфа ве сантыр! Мен эрте тураджагъым.


РАББИ ялваргъанымны эшитти. РАББИ дувамны къабул этеджек.


Онынъ улу Адыны шуретлеп, тюркю йырланъыз, шан-шуретини юксельтинъиз, макътанъыз Оны!


Аллагъа айтынъыз: Сенинъ ишлеринъ не къадар къоркъунчлы! Буюк къудретинъ ичюн душманларынъ Санъа боюн эгеджек.


– Эгер сизлер РАББИ-Таалянъызнынъ айткъанларыны эшитсенъиз ве Онынъ козю алдында истегенини этсенъиз, эгер эмирлерине къулакъ ассанъыз ве эписи низамнамелерини кутьсенъиз, о заман Мен мысырлыларгъа ёллагъан хасталыкълардан бирини сизге ёлламам. Мен – РАББИм, сенинъ Тедавийлейиджинъим, – деди РАББИ.


РАББИ деди ки: – Мысырда Меним халкъым чеккен зулумыны корьдим. Незаретчилерининъ япкъан ишлери ичюн къопаргъан къыяметини эшиттим. Халкъымнынъ гъам-къасеветлерини билем.


Иште, Манъа Исраиль огъулларынынъ къыямети келип етти. Мен мысырлылар оларны насыл хорлагъанларыны корьдим.


РАББИ Мысырны ураджакъ, амма ургъан сонъ яхшы этеджек. Олар РАББИге къайтаджакълар, О оларнынъ ялваргъаныны эшитеджек ве оларны тедавийлейджек.


Хизкия исе: – Мен РАББИнинъ Эвине бараджагъымнынъ алямети недир? – деп сорады.


– Артынъа къайт да, Хизкиягъа шойле айт: «РАББИ, бабанъ Давутнынъ Алласы бойле дей: Мен сенинъ дуваларынъны эшиттим, козь яшларынъны корьдим. Омрюнъе даа он беш йыл къошаджагъым,


Къулакъ асынъыз, яныма келинъиз; динъленъиз де, джанынъыз сагъ оладжакъ. Мен сизге эбедий васиет береджегим, Давуткъа берильген сёзлерни береджегим.


О: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласы олам», – деген. Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр, – деди.


Амма мелек онъа: – Къоркъма, Зекъарья! Сенинъ ялварувынъ эшитильди. Апайынъ Элизабет санъа огъул догъаджакъ, ве сен онынъ адыны «Ягъя» къояджакъсынъ, – деди.


– Бириси ферисе, башкъасы салым топлайыджы олгъан эки адам, дува окъумакъ ичюн, Алланынъ Сарайына киргенлер.


Сонъ Иса о адамны Алланынъ Сарайында тапты. – Мына, сен сагъ олдынъ. Энди гуна япма, ёкъса санъа даа да бетер шей оладжакъ, – деди онъа.


Энди корюнъиз: Керчектен де, Мен – Одыр! Менден гъайры алла ёкъ! Мен ольдюрем, Мен де яшайыш берем, Мен урам, Мен де тедавийлейим. Меним къолумдан кимсе къуртарып оламаз.


Эр шейни Озюне яраткъан Алла чокъ огъулларына шурет бермеге истей. Шунынъ ичюн, ве бу тек догъру ки, Алла огъулларнынъ Баш Къуртарыджысыны азаплардан кечирип, Оны къусурсыз япты.


Тахтнынъ ортасындаки Къозу, чобан киби, оларны бакъаджакъ ве яшайыш сувлары олгъан чокъракъларгъа алып бараджакъ. Алла оларнынъ козьяшларыны бутюнлей силеджек.


Сонъ Смаил зейтюн ягъына толу савутны алып, оны Шаулнынъ башына тёкти, оны опьти ве: – Мына, РАББИ сени ягънен сюртип, Озюнинъ мирасынынъ укюмдары эте.


– Ярын шу вакъытта Биньямин топрагъындан санъа бир адам ёллайджагъым. Оны ягънен сюрт, ве о, Меним халкъым Исраильге ёлбашчы оладжакъ ве халкъымны фелестинлилерден къуртараджакъ. Манъа халкънынъ ялварувлары келип етти; Мен халкъны эшиттим, – деди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ