2 Хизкия диваргъа айланып, РАББИге дува этип:
Сенинъ къулунъ ве Исраиль халкъы шу ерге бакъып дувалар окъугъанда, оларнынъ ялварувларыны эшит! Коклерде, Сен яшагъан еринъде эшит ве эшиткенинънен афу эт!
Шу куньлери Хизкия агъыр хасталанып, олюм тёшегинде яткъанда, онъа Амоц огълу Ешая пейгъамбер кельди ве: – Эвинъдекилеринъе васиетинъни къалдыр. Сен оледжексинъ, тюзельмейджексинъ, – деди.
– Я РАББИ! Мен Сенинъ огюнъде насыл садыкълыкънен ве бутюн юрегимнен Санъа берилип юргенимни эсле. Сенинъ огюнъде яхшылыкъ яптым, – деп, аджджы агълап башлады.
Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.
Сен исе дува окъугъанда, эвнинъ арттаки одасына кир ве къапуны къапатып, гизли олгъан Бабанъа дува окъу. О вакъыт эр гизли ишни корьген Бабанъ сени мукяфатлар.
