11 Шу вакъыт Ешая РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ Ахазнынъ мердивенинден тюшкен кольгени мердивеннинъ он басамагъына къыскъартты.
Хизкия: – Кольгеге он басамакъ огге узанмасы къолай, ёкъ, кольге он басамакъ арткъа къыскъартылсын, – деди.
О куньлерде Хизкия олюм хасталыгъынен хасталанды. О, РАББИге дува этти ве РАББИ оны эшитип, бир алямет берди.
Тек Вавилон башлыкъларынынъ эльчилери мемлекетте олып кечкен алямет акъкъында сорамагъа онъа кельгенде, Алла оны бир озюни къалдырды, онынъ юрегини сынамагъа ве онынъ ичиндеки эр бир шейни бильмеге истеди.
РАББИ Мусагъа: – Ярдым сорап, не ичюн Манъа ялварасынъ? Исраиллилерге айт, ёлуны девам этсинлер, – деди.
Ахазнынъ басамакъларындан он басамакъ тюшкен кольгени арткъа къайтараджагъым. Кунеш къайтты, кольге де энген он басамагъындан арткъа къайтты.
Пётр эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып: – Табита, еринъден тур! – деди. Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.