17 Лякин олар вазгечмейип ялвара бердилер, Эль-Яса тап утанды ве: – Айды, йиберинъиз оларны, – деди. Элли адамны йибердилер, олар Ильясны учь кунь къыдырдылар, амма тапалмадылар.
Сонъ къайтып кельдилер. Эль-Яса о вакъыт Ерихонда эди. Олардан о: – Мен сизлерге: «Барманъыз», – демедимми? – деп сорады.
Сонъ Эль-Яса Хазаэлге ойле тикилип бакъты ки, о тап шашмалады. Алланынъ адамы агълады.
Сизге догърусыны айтам: достлугъы ичюн турып бир шей бермесе биле, сенинъ исрарлыгъынъ ичюн эп бир турып, истеген шейинъни берер.
Мен шаатым: олар Аллагъа хызмет этмеге пек истейлер, амма догъру бильгини анъламайлар.
Ханокъ иман ярдымынен ольмейип, юкъарыгъа алынды. О тапылмады, чюнки Алла оны юкъарыгъа алгъан эди. Юкъарыгъа алынмаздан эвель, о, Алланынъ разылыгъыны къазангъаны акъкъында хабер алды.