3 Олар келип: – Хизкия шойле дей: «Бу кунь – сыкъынты, джеза ве масхаралыкъ куню. Балаларнынъ догъаджакъ вакъты кельди, амма догъурмагъа кучь ёкъ.
Падиша бойле дей: «Хизкия сизни алдатмасын, о сизни меним къолумдан къуртарып оламаз!»
сарай башлыгъы Эльякимни, языджы Шевнаны ве баш руханийлерни чувал токъумасындан тикильген урбаларда Амоц огълу Ешая пейгъамберге ёллады.
Бельки РАББИ, сенинъ Алланъ Ашшур падишасы йиберген ве Тири Алланы сёгген орду башынынъ эписи сёзлерини эшитир ве айткъан ярамай шейлери ичюн оны джезалар. Сен исе сагъ къалгъанлар ичюн дува окъу», – дедилер.
Сенинъ догърулыгъынъны юрегимде сакъламадым, садыкълыкъ ве къуртулышынъны айтып бердим. Сенинъ севгинъни ве акъикъатынъны буюк топлашувдан гизлемедим.
РАББИнинъ Адына ярашкъан шуретини беринъиз, бахшышлар кетирип, Онынъ азбарларына киринъиз!
Догъув вакътына кетиририм де, догъурмагъа ёл бермемми? – дей РАББИ. – Я да догъурмагъа кучь берип, къарныны къапатырыммы? – дей Алланъ.
Догъаяткъан къадыннынъ дерди Эфраимнинъ башына тюшер. О исе – акъылсыз огълудыр; вакъты-саати кельгенде, ачылгъан къарындан чыкъмай.
Сонъра Мен кетип, ериме къайтаджагъым. Олар озь къабаатларыны танып, Мени къыдырмагъандже, Мен еримде къаладжагъым.