23 Лякин РАББИ оларны аджып, мерамет эйледи. Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа берген васиети ичюн, исраиллилерни ёкъ этмеге истемеди ве Озюнден бугуньгедже ред этмеди.
РАББИ: – Меним нефесим адамда эбедий къалмайджакъ. О – вуджут, онынъ куньлери 120 йыл олсун, – деди.
Лякин Сенинъ къулунънынъ дувасына ве ялварувларына дикъкъат эт, РАББИ-Таалям! Бугунь Сенинъ огюнъде ялваргъан къулунънынъ чагъырувыны ве дувасыны эшит!
Арамнынъ падишасы Хазаэл ольди. Онынъ ерине огълу Бен-Хадад падиша олды.
Ехоахаз РАББИге дувалар этти. РАББИ оны эшитти, чюнки исраиллилернинъ, Арамнынъ падишасы ичюн чеккен сыкъынтысыны коре эди.
РАББИ корьген ки, исраиллилернинъ эписи, къул олсун, азат олсун, сыкъынты чеке эди ве Исраильнинъ бир къуртарыджысы ёкъ эди.
РАББИ исраиллилернинъ адыны ер юзюнден сильмеге истемеди ве оларны Ёаш огълу Еровоамнынъ къолунен къуртарды.
Шунынъ ичюн РАББИ исраиллилерге пек гъазапланды, оларны огюнден къувалады. Тек Ехуда къабилесинден гъайры кимсени къалдырмады.
Шунынъ ичюн РАББИ бутюн Исраиль несилини ред этти, оларны джезалады, айдутларнынъ къолларына берди ве энъ сонъунда оларны огюнден къувды.
Сонъунда РАББИ, Озь къуллары пейгъамберлеринен эвель айткъаны киби, исраиллилерни огюнден къувды, исраиллилерни озь топракъларындан Ашшургъа сюргюн этти. Олар бугуньге къадар анда къалмакъталар.
РАББИ Ерусалим ве Ехудагъа гъазаплангъаны ичюн, оларны Озюнден ред этти. Цидкия исе Вавилон падишасына къаршы котерильди.
РАББИ исе, къудретимни косьтермейим деп, Озь Ады ичюн оларны къуртарды.
О, Къызыл денъизге къатты сёз айтты, ве денъиз къуруды. Санки сахранынъ ортасындан кечкенлери киби, оларны терен денъиз тюбюнден кечирди.
Бу шейлерни беджергенинъ ичюн, Сени эбедиен шуретлейджегим. Сенинъ Адынъа ишанаджагъым, чюнки азизлеринънинъ огюнде Сенинъ Адынъ эйидир!
– Мен сенинъ огюнъде бутюн эйилигимни косьтеририм ве огюнъде «РАББИ» Адымны илян этерим, – деди РАББИ Мусагъа. – Кимни аджымагъа истесем – оны аджырым, кимге мерамет эйлемеге истесем – онъа мерамет эйлерим.
Лякин чыкъаргъанымдан сонъ, оларгъа мерамет этип, кене къайтараджагъым, эр бирини озь топракъ пайына, озь мемлекетине алып кетиреджегим.
беля ёлласа да, буюк севгисинен мерамет де эйлер.
Сонъ Якъупкъа берген васиетимни, Исхакъкъа берген васиетимни ве Ибраимге берген васиетимни акъылыма кетиреджегим. Топракъны да акъылыма кетиреджегим.
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
Лякин РАББИ Озь халкъыны акълайджакъ. Къолларында такъат къалмайджакъ вакътында, не къул, не азат къалмайджагъыны корьгенде, Озь къулларына мерамет этеджек.
Олар эбедий олюм джезасына огърайджакълар ве Раббиден ве Онынъ шуретли къудретинден айырыладжакълар.
Олар ят аллаларны терк этип, РАББИге хызмет этип башладылар. Бундан сонъ РАББИ исраиллилернинъ азап чеккенине бакъып оламады.