20 Эль-Яса ольди ве дефн этильди. Йылындан моавлыларнынъ айдутлар сюрюлери топракъларны басты.
Бу шейлерден бир къач вакъыт кечкен сонъ, Юсуфкъа: – Бабанъ хаста, – деп хабер эттилер. О, эки огълуны Менашше ве Эфраимни алып кетти.
Огъулларына эмирини берген сонъ, Якъуп аякъларыны тёшегине къойды ве кечинип, озь халкъына, о бир дюньягъа кетти.
РАББИ онъа къаршы къасдийлилернинъ, арамлыларнынъ, моавлыларнынъ ве аммонлыларнынъ айдутлар сюрюлерини йиберди. РАББИ къуллары пейгъамберлернен эвельден айткъаны киби, О, шу сюрюлерни Ехуданы ёкъ этмек ичюн йиберди.
Амма Ахавнынъ олюминден сонъра Моавнынъ падишасы Исраильнинъ падишасына къаршы котерильди.
Ехуда падишасы олгъан Ехошафаткъа бойле хабер йиберди: – Моавнынъ падишасы манъа къаршы котерильди. Моавлыларгъа къаршы дженкке меннен берабер кетеджексинъми? – деп соратты. Ехошафат онъа джевап берип: – Мен сеннен кетерим. Аскер ве атлыларым да сенинъ олсун, – деди.
Бир кунь арамлыларнынъ айдутлар сюрюлери Исраильге келип, бир кучючик къыз баланы эсир алгъанлар. Шу къызчыкъ Нааманнынъ къадынына хызметчи олгъан эди.
Оларгъа буюк зияфет азырлады, олар ашады-ичтилер. Сонъра оларны йибердилер, ве олар эфендисине къайтып кеттилер. Бундан сонъра арамлыларнынъ айдутлар сюрюлери Исраиль топракъларына кельмедилер.
Оны Давут Шеэринде, падишаларнен берабер дефн эттилер, чюнки о, Исраильде Алла ве Онынъ Сарайы ичюн яхшылыкъ япкъан эди.
Къана, деделеринъиз къайдалар? Пейгъамберлер де эбедий яшармы?
Стефанны диндар адамлар дефн этип, онынъ артындан пек агълаштылар.
Исраиль огъуллары кене РАББИнинъ огюнде ярамайлыкъ япып башладылар. РАББИ, шу ярамай ишлери ичюн, Моав падишасы Эглонны исраиллилерден къуветли япты.