18 Сонъ Эль-Яса: – Окъларны ал, – деди. Падиша окъларны алды. Сонъ Эль-Яса Исраиль падишасына: – Ерге ур, – деди. О, учь кере ерге урып токътады.
– Шаркъкъа бакъкъан пенджерени ач, – деди Эль-Яса. О, ачты. Эль-Яса: – Ат, – деди. О, атты. Бундан сонъ Эль-Яса бойле деди: – Бу окъ – РАББИден кельген къуртарыджы окътыр, о, сени Арамдан къуртараджакъ. Сен арамлыларны Афек шеэри янында бутюнлей енъеджексинъ.
Алланынъ адамы онъа ачувланып: – Беш-алты кере ургъан олсанъ, арамлыларны бутюнлей ёкъ этеджек эдинъ, шимди исе арамлыларны тек учь кере енъеджексинъ! – деди.
Хазаэлнинъ огълу Бен-Хадад Ехоахаздан дженкте Исраильнинъ бир къач шеэрлерини запт этти. Ехоахазнынъ огълу Ёаш исе Бен-Хададгъа къаршы дженк этип, шу шеэрлерни къайтарды. Ёаш оны учь кере енъди ве Исраиль шеэрлерини кери къайтарды.
Савутлар толгъан сонъ, къадын огълундан даа савут сорады. Огълу: «Башкъа савут къалмады», – деди. Бундан сонъ зейтюн ягъынынъ тёкюлюви токътады.
Муса къолларыны котергенде – исраиллилер енъе эдилер, къолларыны тюшюргенде – амалеклилер енъе эди.