20 Мемлекетнинъ бутюн халкъы шенъленип башлады. Аталья падишанынъ эвинде къылычнен ольдюрильгени ичюн, шеэрге тынчлыкъ кельди.
Адам Алланынъ къыяфетине коре яратылгъаны ичюн, эгер бирев адамнынъ къаныны тёксе, онынъ къаныны да адам тёксюн.
Бакъса, не корьсюн: падиша, адетке коре, дирек янында турмакъта, онынъ янында башлыкълары ве боразан чалгъанлар да бар. Бутюн халкъ шенълене, боразан чалалар. Аталья урбаларыны йыртып: «Хаинлик! Хаинлик!» – деп къычырды.
Мемлекетнинъ бутюн халкъы къуванып башлады. Сонъ шеэрге тынчлыкъ кельди. Аталья исе къылычнен ольдюрильген эди.
Инсафлы адамнынъ ишлери онъундан кельгенде – шеэр шенълене, яман адам гъайып олгъанда – адамлар къуванчнен къычыра.
Инсафлы адамлар чокълашса, халкъ къуваныр, яман адамлар акимдарлыкъ этсе, халкъ инъильдер.