Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




4 Падишалар 11:12 - Мукъаддес Китап

12 Руханий, падишанынъ огълуны чыкъарып, онъа падиша таджыны ве шаатлыкъ безеклерини берди. Олар оны падиша япты ве зейтюн ягъынен сюрттилер. Эр кес эль чырпып: «Яшасын падиша!» – деп къычырды.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




4 Падишалар 11:12
45 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Мен онынъ янына кельдим де, оны ольдюрдим. О, бойле агъыр яраланып, сагъ къалмайджагъыны биле эдим. Сонъ онынъ башындаки таджыны, къолуна такъылгъан билезликни алдым да, оларны мында санъа, эфендим, кетирдим, – деди.


Давут аммонлыларнынъ падишасынынъ башындан таджыны алды – онынъ агъырлыгъы 30 килогъа якъын эди, къыйметли ташлары да бар эди, – ве озюнинъ башына кийди. Шеэрден башкъа чокътан-чокъ мал-мульк алды.


Давутнынъ досту аркълы Хушай, Авишаломгъа келип: – Яшасын падиша! Яшасын падиша! – деди.


Ехуда акъайлары келип, Давутны Ехуда къабилесине падишалыкъ этмеге ягънен сюрттилер. Давуткъа Явеш-Гилад сакинлери Шаулны дефн эткенлери акъкъында хабер эттилер.


Эфендинъиз Шаул ольген олса да, эллеринъиз къалтырамасын, джесаретли олунъыз. Ехуда къабилеси мени озюне падиша этип ягънен сюртти, – деди.


Эписи Исраиль акъсакъаллары Давут падишагъа Хевронгъа кельгенде, РАББИнинъ огюнде онен мукъавеле япты, оны ягънен сюртип, бутюн Исраильнинъ падишасы этти.


О, шимди бир талай бугъа, тана, къой-эчки сойып, падиша огъулларынынынъ эписини, орду башлыкъларыны ве руханий Авиатарны давет этти. Олар шимди онынъ огюнде ашай-ичелер ве: «Яшасын Адонья падиша!» – дейлер.


Анда руханий Цадокъ ве Натан пейгъамбер оны ягънен сюртип, Исраильнинъ падишасы этсинлер ве борулар чалып: «Яшасын Сулейман падиша!» – деп, илян этсинлер.


Руханий Цадокъ Корюшюв Чадырындан зейтюн ягъына толу бойнузны алып, Сулейманны ягълады. Сонъ бору чалдылар, ве бутюн халкъ: «Яшасын Сулейман падиша!» – деп къычырды.


Сонъ падиша Шимийге: – Давут бабама япкъан бутюн яманлыкъларынъны озюнъ ичинъден яхшы билесинъ. РАББИ яманлыгъынъны озюнънинъ башынъа тюшюрсин!


Къаравулларнынъ эр бири, силясы элинде, Сарайнынъ сагъ тарафындан сол тарафына, къурбан ери ве Сарай къаршысында падишанынъ чевре-четини сардылар.


Лякин Ехошева, падиша Ехорамнынъ къызы ве Ахазьянынъ къызкъардашы, Ахазьянынъ огълу Ёашны гизлиден алып, оны ольдюрилеяткъан падиша огъулларынынъ арасындан алып кетти. Онынънен берабер сютанасыны да ятакъ одасында сакълады. Бойлеликнен, оны Атальядан сакълады, ве о, олюмден къуртулды.


Единджи йылы Ехояда юзбашыларны, бекчилерни ве къаравулларны топлап, оларнен РАББИнинъ Сарайында корюшюв кечирди. РАББИнинъ Сарайында оларнен анълашма тизди ве ант эттирип, оларгъа падишанынъ огълуны косьтерди.


Сонъ олар ашыкъып турдылар, эр бири урбасыны алып, мердивен басамакъларына тёшеди, бору чалдылар ве: – Еху падиша олды! – деп илян эттилер.


Зейтюн ягъынен толу савутны ал да, онынъ башына тёк ве бойле айт: «РАББИ бойле дей: Сени ягънен сюртип, Мен сени Исраиль падишасы этем». Сонъ къапуны ач да, беклемейип къач, – деди.


Сонъ падишанынъ огълуны чыкъарып, онъа падиша таджыны ве шаатлыкъны бердилер ве оны падиша яптылар. Ехояда ве онынъ огъуллары оны зейтюн ягъынен сюрттилер ве: «Яшасын падиша!» – деп къычырдылар.


Падиша Эстерни башкъа къызлардан зияде севди. Эстер эр бир яш къызлардан зияде онынъ урьметини ве севгисини къазанды. Падиша Эстернинъ башына къыраличе таджыны кийдирди ве оны Ваштининъ ерине къыраличе япты.


падишалыкъ урбасыны, падишагъа ляйыкъ урбаларны кетирсинлер, падиша юрген атны да кетирсинлер, атнынъ башына падишагъа ляйыкъ ильванлар такъсынлар.


Эй, Аллам, куньдюзлери Сени чагъырам, амма Сен манъа джевап бермейсинъ, геджелери де Сени къыдырам, лякин раат оламайым.


Сен Мукъаддессинъ, Исраильнинъ макътавлары арасында отурасынъ.


Къорах огъулларынынъ зебуры. Йыр.


Я РАББИ, не вакъыткъадже токътамайып ачувланаджакъсынъ? Не вакъыткъадже куньджюлигинъ янаджакъ?


Алламыз олгъан РАББИ, Сен оларгъа джевап бердинъ. Сен оларгъа багъышлайыджы Алла олдынъ, лякин ишлери ичюн джезалайыджы да эдинъ.


Сандыкънынъ ичине Мен санъа береджек Шаатлыкъны къой.


Эки тегиз ташнынъ устьлеринде Озь къолунен эмирлерини язып, РАББИ Синай дагъында Мусанен лафны токътаткъан сонъ, бу Шаатлыкъ ташларыны Мусагъа берди.


Шенъликнен чыкъаджакъсынъыз, тынчлыкъ-аманлыкънен сизни алып кетеджеклер, дагълар ве байырлар огюнъизде тюркю йырлайджакълар, чёльдеки эписи тереклер сизге эль чырпаджакълар.


– Шаатнынъ сёзлери киби, бу кягъытны сарып, багъла, шегиртлерим огюнде эмирлериме печат къой.


Къанунда ве Алланынъ сёзлеринде догърусыны къыдырынъыз. Эгер адамлар буларгъа коре айтмасалар, оларда ярыкъ ёкътыр!


Омюримизнинъ нефеси, РАББИнинъ Месихи чукъурда тутулды; бизлер исе: «Халкъларнынъ арасында, онынъ колеткесинде яшайджакъмыз», – дедик.


Олар: – Падиша, эбедий яша!


Даниял падишагъа: – Падиша! Эбедий яша!


Онынъ огюнде ве артында юргенлер: – Давут Огълуна шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! – деп къычыра эдилер.


Тикенлерден тадж орип, башына такътылар. Онъ къолуна таякъ берип, Онынъ алдында тиз чёктилер ве: – Яшасын еудийлернинъ Падишасы! – деп масхара эттилер.


Эм акъикъатен, Ироднен Понтий Пилат бу шеэрде Исраиль халкъынен ве башкъа миллетлернен берабер, Сен Месих деп тайинлеген азиз къулунъ Исагъа къаршы бирликте чыкътылар,


Бизни сайлагъан, сизинъ ве бизим Месихке олгъан иманымызны къавийлештирген – Алла Озюдир.


Сен адалетни севесинъ, акъсыз ишлерни исе кореджек козюнъ ёкъ эди. Шунынъ ичюн Алла, Сенинъ Алланъ, Сенинъ башынъа къуванчнен ягъны тёкти, Сени аркъадашларынъдан устюн къойды».


Амма коремиз ки, Иса мелеклерден бираз вакъыткъа ашагъы олды, Алланынъ эйилигинен О, эписи адамлар ичюн ольди, ве сонъ, олюм азабыны чеккени ичюн, О, шурет ве урьмет таджыны кийди.


Онынъ козьлери алевленген атеш киби. Башында чокъ таджы бар. Устюнде Озюнден башкъа ич кимсе бильмеген бир ад язылгъан.


Сонъ Смаил зейтюн ягъына толу савутны алып, оны Шаулнынъ башына тёкти, оны опьти ве: – Мына, РАББИ сени ягънен сюртип, Озюнинъ мирасынынъ укюмдары эте.


Смаил бутюн халкъкъа: – РАББИ кимни сечип алгъаныны коресизми? Халкънынъ арасында онъа тенъ кельген ёкъ, – деди. О заман бутюн халкъ: – Яшасын падиша! – деп къычырды.


Смаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ