7 Мектюп кельген сонъ, олар падишанынъ етмиш огълуны алып, оларны ольдюрдилер. Башларыны сепетлерге къойдылар ве Йизреэлге Ехугъа ёлладылар.
Онъа бойле айт: «РАББИ бойле дей: “Адамны ольдюрип, даа онынъ барлыгъыны да тартып алдынъмы?!”» Онъа даа айт: «РАББИ бойле дей: “Копеклер Навотнынъ къаныны ялагъан еринде сенинъ къанынъны да ялайджакълар! Э, сенинъкини!”».
РАББИ бойле дей: «Мына, сенинъ башынъа белялар тюшюреджегим, сени ёкъ этеджегим. Исраильде олгъан Ахавнынъ союнда эр бир акъайны: къул олсун, азат олсун, – эписини ёкъ этеджегим.
Еху экинджи мектюп язды. Мектюпте бойле язылгъан эди: «Эгер сиз меним тарафымны тутсанъыз, меним сёзюме бойсунсанъыз, ярын шу вакъытта манъа, Йизреэлге эфендинъизнинъ огъулларынынъ башларынен келинъиз». Падишанынъ етмиш огълу оларны тербиелеген энъ буюк адамларнен берабер эдилер.
Хаберджи келип, Ехугъа: – Падиша огъулларынынъ башларыны кетирдилер, – деди. – Оларны экиге болип обаланъыз. Сабагъадже шеэрнинъ араба къапусы янында турсунлар, – деди Еху.
Саба чыкъып, анда турды ве бутюн халкъкъа: – Сиз къабаатлы дегильсинъиз. Мына мен эфендиме къаршы фитнеджилик яптым ве оны ольдюрдим. Я буларнынъ эписини ким ольдюрди?
Ахазьянынъ анасы Аталья, огълунынъ ольгенини корип, падишанынъ бутюн сой-сопларыны ольдюрди.
Ехорам бабасынынъ падишалыгъынынъ башлыгъы ве пек къудретли олгъан сонъ, о, эписи къардашларыны ве базы Исраиль башлыкъларыны къылычнен ольдюрди.