29 Амма, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмеди, Бет-Эльдеки ве Дандаки алтын бузавлардан вазгечмеди.
Сонъ Авимелек Ибраимни озюне чагъыртып, бойле деди: – Недир бу сенинъ бизге япкъанынъ? Санъа къаршы мен насыл гуна яптым ки, сен мени ве падишалыгъымны бу буюк гунагъа батырдынъ? Сен манъа олмайджакъ шейлер яптынъ.
Еровоамнынъ гуналары ичюн ве Исраильни гуналаргъа батыргъаны ичюн, РАББИ Исраильни душманларынынъ къолларына береджек», – деди.
Бойлеликнен, Еху бутюн Исраиль топракъларындан Баалны ёкъ этти.
Лякин Еху Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИнинъ Къануныны чин юректен тутмады. О, Исраильни гуналаргъа батыргъан Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмеди.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмеди, оларны япып яшады.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ ёлларында юрди, олардан вазгечмеди.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты: Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ эписи гуналарындан вазгечмеди.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ гуналарындан бутюн омрю девамында вазгечмеди.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмеди.
Зекъарья, баба-деделери киби, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмеди.
Исраиллилер эр бир Еровоамнынъ гуналы ёлларындан юрдилер ве олардан вазгечмедилер.
Амма Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ япкъан гуналарыны о да япты, олардан вазгечмеди.
Харунгъа исе Муса: – Бу халкъ санъа не этти де, сен оларны бу буюк гунагъа батырдынъ? – деди.
Харун оларнынъ къолларындан кетирген алтынларыны алып иритти ве ондан бузав япты. Шу вакъыт олар: – Исраиллилер, мына бизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан алламыз! – дедилер.
Мысырда башлагъан ороспулыгъыны ташламады. Яшлыгъындан берли мысырлыларнен ятты, ве олар онынъ кокюслерини охшадылар, онен чокъ ороспулыкъ эттилер.
Самариеде яшагъанлар Бет-Авендеки бузавнен олгъаныны корип къоркъаджакъ. Халкъ онынъ артындан зар чекеджек. Онъа къуванчнен ибадет эткен руханийлер шурети ондан айырылгъаны ичюн агълайджакъ.
Шимди де олар гунагъа гуна къошалар, кумюшини ирите ве озьлерине, акъыллары еткенине коре, путларны япалар. Усталар путларнынъ эписини ясайлар ве: «Къурбан кетирген адам бузав путуны опьсюн!» – дейлер.
– Ёкъ, балаларым. РАББИнинъ халкъы айткъан ве мен эшиткен лафлар яхшы дегиль.