14 Еху: – Оларны якъаланъыз! – деди. Оларны якъаладылар. Сонъ оларнынъ къыркъ эки адамыны Бет-Экед къуюсында ольдюрдилер, бирисини тири къалдырмадылар.
Бен-Хадад: – Эгер олар муаббетликнен кельсе, оларны тири якъаланъыз, эгер дженкнен кельген олсалар, эписи бир тири якъаланъыз, – деди.
Сонъ Еху кетип, Самариеге барды. Чобанларнынъ Бет-Экед шеэри ёлунда олгъанда,
Еху Ехуда падишасы Ахазьянынъ тувгъанларыны расткетирди. О: – Сиз кимсинъиз? – деп сорады. Олар: – Биз Ахазьянынъ тувгъанларымыз. Падиша огъулларынынъ сагълыгъы ве падиша апайы огъулларынынъ сагълыгъыны ёкъламагъа кетемиз, – дедилер.
Андан кетип, оны къаршыламагъа чыкъкъан Рекъав огълу Ехонадавнен расткельдилер. Ехонадавнен селямлашып: – Меним юрегим санъа яткъаны киби, сенинъ юрегинъ манъа ятамы? – деди. Ехонадав: – Эбет, – деди. – Эгер ойле олса, къолунъны бер, – деди Еху. Ехонадав къолуны берди, ве Еху оны арабасына котерди.
Еху экинджи мектюп язды. Мектюпте бойле язылгъан эди: «Эгер сиз меним тарафымны тутсанъыз, меним сёзюме бойсунсанъыз, ярын шу вакъытта манъа, Йизреэлге эфендинъизнинъ огъулларынынъ башларынен келинъиз». Падишанынъ етмиш огълу оларны тербиелеген энъ буюк адамларнен берабер эдилер.
Ахазьянынъ анасы Аталья, огълунынъ ольгенини корип, падишанынъ бутюн сой-сопларыны ольдюрди.
О, Исраиль падишаларынынъ ёлларынен юрди, Ахавнынъ къызыны озюне апай этип алгъаны ичюн, Ахав союнынъ япкъанларыны япты. РАББИнинъ огюнде о, ярамай шейлер япты.
Ахазьянынъ анасы Аталья, огълунынъ ольгенини корип, Ехуда падишасынынъ бутюн сой-сопларыны ольдюрди.
Еху Ахав союны джезалагъанда, Ехуда башлыкъларыны ве Ахазьянынъ агъаларынынъ огъулларыны (олар Ахазьягъа хызмет эте эдилер) тапты ве ольдюрди.
Шекем, Шило ве Самарие шеэрлеринден сексен адам кельди. Сакъаллары тыраш этильген, урбалары йыртылгъан, тенлерини яралангъан эдилер. Олар РАББИнинъ Эви ичюн ашлыкъ бахшышларыны ве темиз къокъулы майны кетирген эдилер.