54 Сулейман бутюн бу дуваны ве ялварувны РАББИге айтып, РАББИнинъ къурбан ери огюнден, кокке узангъан къолларынен тизлеринден турды.
Сонъ Сулейман РАББИнинъ къурбан ери огюнде, Исраильнинъ бутюн джемаатынынъ алдында турып, къолларыны котерди
Сулейман озь дувасыны битирген сонъ, коктен атеш энди ве бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны ве башкъа къурбанларны якъты, ве РАББИнинъ Шурети Сарайны толдурды.
О, шан ве шурет ичинде, мукъаддес мескенинде – къудрет ве гузеллик!
Куньлернинъ биринде Иса бир ерде дува окъуй эди. Дуваны окъуп битирген сонъ, шегиртлеринден бири Онъа: – Рабби, Ягъя озь шегиртлерини огреткени киби, бизни де дува окъумагъа огрет, – деди.
Озю исе олардан бир таш атув месафесине четке барды да, тиз чёкип дува окъуп башлады:
Дува окъугъан сонъ турып, Иса шегиртлерининъ янына кельди. Оларны къайгъыдан юкълап къалгъан алда корьди.
Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел эписинен берабер тиз чёкип, дува окъуды.
Бу куньлер кечкен сонъ, биз кене ёлгъа чыкътыкъ. Иманлылар апайлары ве бала-чагъаларынен берабер шеэрден чыкъып бизнен бардылар. Ялыда тиз чёкип, дува окъудыкъ.