Башымызгъа буюктен-буюк беля тюшюрип, Сен бизге ве башлыкъ эткен къадыларымызгъа айткъан сёзлеринъни беджердинъ. Ерусалимге кельген беля кок тюбюнде ич бир вакъыт корюльмеген эди.
Мен санъа айткъан эписи бу сёзлер – багъышлавлар ве къаргъышлар – башынъа тюшеджек вакъытта, сен олар акъкъында, Алланъыз олгъан РАББИ сизни къувгъан миллетлер арасында тюшюнеджексинъ.
Бойлеликнен, РАББИ Исраильге, деделерине бермеге ант эткени киби, бутюн топракъны берди. Олар оны асабалыкъкъа алдылар ве анда яшамакъ ичюн ерлештилер.