7 РАББИ, Аллам, Сен мени, къулунъны, Давут бабамнынъ ерине падиша оларакъ къойдынъ, – деди. – Амма мен даа яш балам. Эр шейни догъру япмакъ ичюн, акълым етмей.
Эвеллери, Шаул бизге падишалыкъ япкъанда, сен Исраиль халкъыны дженклерге алып кете эдинъ, РАББИ санъа: «Сен Меним халкъыма Исраильге чобан оладжакъсынъ, оларнынъ ёлбашчысы оладжакъсынъ», – деди, – дедилер.
Давут: – Огълум Сулейман даа яш ве теджрибесиздир. РАББИге къуруладжакъ эв исе бутюн мемлекетлер козюнде буюк, гузель ве белли олмакъ керек. Шунынъ ичюн мен эр шейни азырламакъ кереким, – деди. Бойлеликнен, Давут ольгенине къадар пек чокъ шей азырлады.
Амма сенинъ огълунъ оладжакъ, о, барышыкъ ве тынчлыкъ севген адам оладжакъ. Мен оны эр тарафтан саргъан душманларындан къуртарып, раатлыкъ береджегим, шунынъ ичюн онынъ ады Сулейман оладжакъ. Сулейманнынъ куньлеринде Мен Исраильге аманлыкъ ве тынчлыкъ береджегим.
Давут падиша бутюн топлашувгъа бойле деди: – Алла сайлап алгъан огълум Сулейман даа яш ве теджрибесиздир. Бу вазифе исе гъает буюктир, чюнки бу бина инсан ичюн дегиль, Алламыз РАББИ ичюндир.
Агъа-къардашларым ве якъынларым ичюн айтарым: «Сенде селямет олсун!»
Байнынъ малы-мулькю – онынъ пекитильген къалеси, тасавурында юксек дивар киби корюне.
Эгер бирде-бир мемлекетнинъ падишасы яш огълан олса ве мырзалары сабадан зияфет этселер, шу мемлекетнинъ алы фена!
– РАББИ-ТААЛЯ! Лаф этмеге уста дегилим, мен пек яшым! – дедим.
РАББИ исе: – «Мен пек яшым» деме, – деди манъа. – Сени кимге ёлласам, эр кеске бараджакъсынъ, санъа бутюн буюргъанларымны айтаджакъсынъ.
О, заман ве йылларны денъиштире, падишаларны алып ташлай ве тахткъа чыкъара, акъыллы адамларгъа – акъыл, бильгили адамларгъа – бильги бере.
Невукъаднеццар падишанен буларнынъ эписи олды.
Ер юзюнде эписи яшагъанлар бир шей дегиллер. О, эм коктеки ордунен, эм ер юзюнде яшагъанларнен Озю истегенини эте. Онынъ къудретли къолуны кимсе токътатып оламаз! Ондан: «Сен не япасынъ?» – деп кимсе сорап оламаз!
Падиша! Алла-Тааля къартбабанъа Невукъаднеццаргъа падишалыкъ, буюклик, шереф ве шан-шуретни багъышлады.
О, адамлардан къувулгъан эди, ве онынъ юреги кийик айван юреги дайын олды. Алла-Тааля адамларнынъ падишалыгъына акимдарлыкъ эткенини ве падишалыкъкъа озю истегенини къойгъаныны анъламагъандже, о, кийик эшеклернен яшады, онъа, бугъагъа киби, от ашата эдилер, бедени исе коктеки чыкънен сылана эди.
о, джемаатнынъ огюнде юрсюн ве джемааткъа ёлбашчылыкъ этсин. РАББИнинъ джемааты чобансыз къойлар киби къалмасын.
Мен – къапудырым. Ким Менден кирсе, къуртарыладжакъ. Кирип чыкъып, озюне отлакъ да тападжакъ.
оларгъа шай деди: – Мен энди 120 яшындам, сизге ёлбашчылыкъ башкъа этип оламайым. РАББИ манъа: «Сен Иорданнынъ башкъа тарафына кечмейджексинъ», – деди.
Исраильден ве Ехудадан эписи адамлар Давутны пек севдилер, чюнки о, дженкте оларгъа ёлбашчылыкъ япа эди.